| |
| | Σ' αγαπάω μάνα, σ' αγαπάω… |  | | |
[B][align=center]Ξέχασα και πάλι να σου πω σ’ αγαπώ. Να πέσω στην αγκαλιά σου, να κρυφτώ, να πάρω δύναμη για το σήμερα, κουράγιο για το αύριο.
Θα πλέξω ένα όνειρο με όλων των ειδών τα λουλούδια, θα σου αγοράσω ένα κάτασπρο φόρεμα και ακριβώς στο κέντρο της καρδιάς θα φτιάξω ένα μικρό φράχτη, σε μαύρο χρώμα να κάνει αντίθεση, να τραβάει την προσοχή της καρδιάς πιο συχνά,
για μια φορά να σου δώσει και αυτή κάτι, λίγη προσοχή που δεν σου την έδωσα ποτέ!
Τώρα που ο χρόνος μοιάζει με αλυσίδα, αυτή τη στιγμή κατάλαβα ότι μεγάλωσα,
ότι ήρθε πλέον ο καιρός και θα πρέπει να μάθω να ζω με τον θάνατο.
Ξέχασα και σήμερα να σου πω σ’ ευχαριστώ. Να μυρίσω το άρωμα σου, να σε ρωτήσω αν εισαι καλά, αν σου λείπει κάτι, βλέπεις μεγάλωσα και το κατάλαβα αργά,
συγνώμη μανούλα μου άλλα πάντα πίστευα πως για όσο ζω θα ζεις και εσύ, θα είσαι εκεί, χωρίς να ζητάς πότε τίποτα, χωρίς να περιμένεις πότε τίποτα, απλά θα είσαι εκεί για να με αγκαλιάσεις όταν σε έχω ανάγκη, και πάντα να μου λες τόσο γλυκά το σ’ αγαπώ. Τι κρίμα όμως που σήμερα δεν μπορώ να σου πω όσα θα ήθελα, όσα νιώθω,
άλλα πάλι ρε μάνα πότε δεν το απαίτησες, πότε δεν το επιδίωξες και εγώ ο βλάκας το είχα σαν δεδομένο, το ξέρεις έλεγα και απλά το προσπερνούσα. Ξέρεις μανούλα μου
ακόμη και τώρα μου δίνεις μια συμβουλή. Στα εγγόνια σου, στα παιδιά μου, εγώ
να το απαιτήσω, να τους το ζητήσω, να μου το λένε ξανά και ξανά.
Χαράζει έξω… Και τι δεν θα έδινα αυτό το πρωινό να το περνούσαμε μαζί, να με μαλώνεις για το τσιγάρο, για την τεμπελιά μου και σε λίγα λεπτά να ψιθυρίζεις
αγόρι μου τι να σου μαγειρέψω σήμερα, τι τραβάει η ψυχούλα σου γιόκα μου.
Μάνα…. Σ’ αγαπάω μάνα, σ’ αγαπάω…[/align][/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Θεέ μου μόνος ήμουν πάντα τι να πεις ποτέ δεν ένιωσα αυτό που λεν’ “εμείς” | | | |
|
« Ακρόνειρο »
18-01-2007 @ 13:10 | Ρε φίλε βάλθηκες να με κάνεις να δακρύσω..
Αφιερώνω στην μητέρα σου μια σκέψη μου.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=37546
Να'σαι καλά.. | | Ηλιαχτίδα
18-01-2007 @ 13:15 | Πολυ ομορφη σκεψη Γιώργο.. ::love.:: | | ZipBoy
18-01-2007 @ 13:33 | συνονόματα με συγκίνησες φοβερές σκέψεις εντυπωσιακά ωραίες εικόνες.... | | jan_d_ark
18-01-2007 @ 14:10 | νασαι καλα Γιωργο.....
ναξερες ποσα δεν προλαβα να της πω κι εγω......
εφυγε πολυ νωρις....!
με συγκινησες!! ::sad.:: | | Τσακίρη Χαρά
18-01-2007 @ 14:28 | Αχ βρε Γιωργο....... μ' εκανες κι εκλαψα σημερα...... και δεν το ηθελα.......
Εγραψες..... μεγαλες αληθειες....... ::love.::
::theos.:: ::theos.:: | | αγαθομανής και επιπολαία
18-01-2007 @ 14:41 | Πολύ γλυκιά και παράλληλα ποιητική η εξομολόγησή σου Γιώργο. Μα σαν μάνα, σε διαβεβαιώ, εσένα και όλους όπως εσύ, πως η μάνα δεν φεύγει. Είναι εκεί κάθε που ανάβεις ένα καινούργιο ρημαδοτσίγαρο, κάθε που τη χρειάζεσαι, κάθε που χαίρεσαι ή θυμώνεις. Κάπου εκεί είναι, γιατί εσύ την καλείς. Ότι θάθελες να της είχες δώσει, τόχει πάρει μόνη της, με κάθε της βλέμμα. Ευτυχισμένη είναι, γιατί σε άφησε πίσω της, τις άλλες να κλαις, εκείνες με την αντίστροφη πορεία, αυτές που μείναν πίσω. Αυτές να κλαις... | | Ίμερος
18-01-2007 @ 16:52 | Αισθάνομαι πολύ τυχερός που ακόμα σε έχω μάνα μου, συγχώραμε που σε θεωρώ δεδομένη και άφθαρτη, στην καρδιά μου θα είσαι πάντα...
Μπράβο ρε Γιώργο με ταρακούνησες..... | | AETΟΣ
19-01-2007 @ 11:50 | Υπο ::theos.:: μαι!
Καλησπερα Γιωργο | | seizeTHEday
19-01-2007 @ 12:36 | Είναι υπέροχο Γιώργο. Μπράβο σου.
Να είσαι πάντα καλά να την θυμάσαι. | | ΓιΟΥΛΗ_Τ
19-01-2007 @ 18:57 | Α ρε Γιώργο.. Συγκινήθηκα.. Πως είναι δυνατό για το αντίθετο.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
