Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μάτι του κυκλώνα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130388 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μάτι του κυκλώνα
 
Κυριλέ επαναστάσεις
Βελουδένιες αποσπάσεις
Δώσε φίλε μου μια φράση
Να στην ντύσω με μετάξι
Θα τον σπάσω αυτόν τον τοίχο
Μ' ένα σύνθημα απο ύπνο
Θα ριζώσω σε εδάφη
Ποτισμένα με τη στάχτη
Της παλιάς μου της φουρτούνας
Της ανέκδοτης φαγούρας
Ήμουνα μέσα στους πρώτους
Προχωρούσαμε στη μάχη
Ήταν ο εχθρός στη Δύση
Μα τ' αστέρια είχανε σβήσει
Έτσι βγήκαμε αλλού
Ο Θεός δεν ξέρει που
Προχωρούσαμε γοργά
Και οι φωνές μας δυνατά
Διώχναν όλους τους ανέμους
Τρόμαζαν νοικοκυραίους
Και ο πόλεμος γινόταν
Κάπου αλλού και δεν μας το 'παν
Το αίμα χύνονταν ποτάμι
Κάθε αυγή και κάθε βράδυ
Όταν έφτασαν τα νέα
Η αυλαία είχε πέσει
Η σελίδα έχει γυρίσει
Η ιστορία έχει γίνει
Το κοπάδι το γελοίο
Ψάχνει λόγο να υπάρχει
Θέλανε να συνεχίσουν
Άλλοι ψάχναν να γυρίσουν
Εγώ όμως ένιωσα αλλιώς
Ντροπιασμένος και μικρός
Στάθηκα εκεί που ήμουν
Με τις σκέψεις να με πνίγουν
Τ' όπλο μου έγινε τσαπί
Να πληγώνει αυτή τη γή
Κάθε νύχτα που ξυπνάω
Με τους μύλους πολεμάω
Είμαι και 'γώ πολεμιστής
Των γηπέδων θεατής







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
silmariel
21-01-2007 @ 06:57
πολύ πολύ καλό!!
sailormoon
21-01-2007 @ 07:37
para poly kalo
Ηλιαχτίδα
21-01-2007 @ 07:45
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΙΟΛΟΣ
21-01-2007 @ 09:23
Καλό, σαρκαστικό κι αυτοσαρκαστικό...
Καλώς ήρθες...
::smile.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
21-01-2007 @ 10:37
Θα τον σπάσω αυτόν τον τοίχο
Μ' ένα σύνθημα απο ύπνο
Θα ριζώσω σε εδάφη
Ποτισμένα με τη στάχτη...
Καλως μας ορισες!!!! Μου αρεσε το ποιημα σου, τα σεβη μου !!!!!!
agrampeli
22-01-2007 @ 04:58
πολύ καλό ::yes.::
justawoman
22-01-2007 @ 13:35
Δονκιχώτες πάντα θα υπάρχουν, και βολεμένοι κι άνθρωποι χαμένοι στ' αδιέξοδα που δημιουργεί η ζωή
Κάποιοι γίνονται οι ίδιοι δημιουργοί!

πολύ καλό Γιάννη!
καλωσόρισες ::smile.::
BonnieJo
22-01-2007 @ 17:27
μ' αρέσουν οι τσάπες. Εκτός απ' το να πληγώνουν τη γη, βοηθούν και στη γονιμο-ποίησή της. Είναι θέμα οπτικής.
Το μόνο που θα ήθελα, λίγο πιο προσεγμένη στιχοθέτηση για να διαβάζεται πιο εύκολα και όπως του πρέπει :-)

Καλώστονε

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο