| |
Πως θάθελα κάποια βραδυά
νάχα σιμά μου του Αλαντίνου το λυχνάρι,
κι επιθυμίες βαθιά κρυμμένες στην καρδιά,
με διαταγή μου σάρκα και όστά να έχουν πάρει.
Να διατάξω τους τρανούς της Γής
να γίνουν χορηγοί αγάπης,
να πάψουν να κουρσεύουν τη ζωή
με ψευδαισθήσεις του Εγώ και της απάτης.
Θάθελα τα χέρια όλα μαζί
να ενωθούν μονάχα σ ένα χέρι,
που να χαϊδεύει βελουδένια κι απαλά,
το πληγωμένο της Ειρήνης περιστέρι
Όνειρα, όνειρα ίσως κι ευχές,
κρυμμένες στης ψυχής τ αμπάρι
αχ και πως θάθελα κάποια βραδυά,
νάχα σιμά μου τ Αλαντίνου το λυχνάρι !
MZ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
