| |
Σαν τρελλός σε ψάχνω απο μέρες
το τηλέφωνο είναι νεκρό,
ναυαγός στου κορμιού σου τις ξέρες
σωτηρία γυρεύω να βρώ
Το κουδούνι κοιτώ με τις ώρες
τα σκαλιά σου μετρώ μεθυσμένος,
στων ματιών μου σε σβήνω τις κόρες
ξεψυχάω σ' αναμνήσεις κλεισμένος
Η απουσία γκρεμός στο μυαλό μου
που στα χείλη του κρέμομαι εγώ
σφίγγουν σαν κόμποι στο λαιμό μου
παλιές στιγμές που νοσταλγώ
Μιά σου λέξη μονάχα μπορούσε
της ψυχής να σηκώσει τα βάρη,
κι ένα βλέμμα σου πάντα ζητούσε
της καρδιάς μου τους χτύπους να πάρει
Τώρα η σιωπή ρωτάει τη μοναξιά μου
που κρύβει η ελπίδα τη φωνή σου
για να μιλάς στα όνειρά μου
πούναι γεμάτα απ'τη μορφή σου
Και κοιμάμαι κοντά να σε φέρω
σ' ενα σύννεφο γκρι σκοτεινό
θα τελειώσουνε όλα το ξέρω
η ζωή είναι αστείο φτηνό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
