ΑΙΟΛΟΣ
29-01-2007 @ 02:59 | Πάνω στα μάγουλά του μπορώ ακόμη να θωπεύσω
Τις θάλλουσες ροδακινιές της συστολής
Και της αιώνιας ντροπής τις κόκκινες κηλίδες
Θαυμάσιο Χρήστο…
Καλημέρα…
| |
Αστρογιογγι
29-01-2007 @ 03:11 | Καταπληκτικο!!!
στις ράγες του μετώπου του μπορώ να διακρίνω
Έλκηθρα έτοιμα να αφεθούν στο λείο χιόνι
δίχως σχοινιά δίχως να υποβαστάζονται ή να έλκονται.
Φαίνεται υπήρξε εποχή που πέρασε από πάνω μου
μιαν έπαρσις
Αγαπημενο!!!... | |
Μαρία Χ.
29-01-2007 @ 03:48 | Υπέροχο Χρήστο.. Καλή σου μέρα! | |
annaΤi
29-01-2007 @ 04:30 | μμμμμ.... μια νοστιμιά... εικόνες και νόημα... ::yes.:: | |
ΤΟΞΟΤΗΣ
29-01-2007 @ 04:31 | Καλημέρα Χρήστο,
Καταπληκτικό, υπέροχο όπως αρμόζει σ΄ έναν ποιητή. ::love.:: | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
29-01-2007 @ 05:17 | "Υπήρχε η ποίηση κάποτε…"
Στις δικές σου ακάμα υπάρχει ::smile.:: | |
μπρουχίτα
29-01-2007 @ 09:58 | ό,τι και να λες, είσαι ποίημα..
εσύ και ό,τι γράφεις.. | |
ειρήνη
29-01-2007 @ 13:30 | υπέροχο !!!!!!!!!! | |
TAS
30-01-2007 @ 01:06 | Θάλλουσα ροδακινιά της συστολής...
Ναι.. | |
elli!!
30-01-2007 @ 09:46 | χρήστο συνέχισε να μας μαγεύεις!!!! με άγγιξε πραγματικά το ποιημά σου!! είσαι υπέροχος ποιητής με υπέροχα ποοιήματα!
συνέχισε έτσι...
''φαίνεται κάποτε υπήρξα εφηβος κ εγώ
κι εβίωσα -το δίχως άλλο- έρωτα....... | |
 |
