Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Για σένα φίλε μας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για σένα φίλε μας
 Μου υποσχέθηκες κάτι όταν στο ζήτησα. Τον λόγο σου δεν τον κράτησες. Σε φοβάμαι.
 
[B][align=center]Θα επωμιστώ το ρόλο του θεραπευτή.
Όχι για να σε ακρωτηριάσω.
Προς το παρόν για να σε απονευρώσω.
Ύστερα θα ασχοληθώ με το απόστημα.
Κι αν χρειαστεί θα παρέμβω.

Το στριπτήζ ……..……….. των λέξεων σου,
αλυσοδένουν την ομορφιά, τη χάρη, τη ζωή.
Ο αισθησιακός λόγος εξαθλιώνεται.
Πόσο μάλιστα όταν απευθύνεται σε ανθρώπους,
οι οποίοι δεν επέλεξαν να ξετυλίξουν
ποιητικές κορώνες.
Δεν ταπεινώνουμε ανθρώπους.
Δεν τους ισοπεδώνουμε.
Τους σεβόμαστε.
Ο κάθε ένας έχει την αξία του.
Τον ρόλο του στη ζωή.
Συμμεριζόμαστε, συμπονούμε, συνδράμουμε.
Κι όποτε μας χρειάζονται βοηθάμε.
Μέσα από το λόγο μας, από τα ποιήματά μας.
Με σοβαρότητα κι υπευθυνότητα,
φρονούμε για όλους τους επισκέπτες των στίχων.
Το οφείλουμε στους «πατέρες» μας.
Να ξεπεράσουν δύσκολες στιγμές.
Να τους δώσουμε το δικαίωμα,
να ονειρευτούν και πάλι το σήμερα, το αύριο, το μέλλον.
Να ελπίζουν.
Να πιστεύουν.
ΣΤΗ ΖΩΗ.

Δεν υποβάλω παρακλητική επιστολή.
Ούτε δεήσεις στους Αγίους για να επανέλθεις στην τάξη.

Αναρωτιέμαι, θα το καταλάβεις;[/align][/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν σήμερα γεννιόμουνα το νου αναλφάβητο θα άφηνα, τις αισθήσεις μου ολημερίς θα μόρφωνα. (MARGARITA)
 
annaΤi
29-01-2007 @ 04:53
Γιάννη, όμορφος ο κόσμος σου... πολύ!!!! Αλλά αλλιώς σε γνώρισα...
"ερωτικό ποιητή, ταγμένο στην ομορφιά..." ::wink.:: Μη μου ανατρέπεις το σύμπαν!! ::laugh.::
Λοιπόν, ας το πάμε από την αρχή... Πιάσε εσύ τα ομόρφα, να πιάσω εγώ τα ερέβη
(ο καθένας με τα φλερτ του, τί να κάνουμε... χαχα) να τεντώσει το σκοινί, να ισορροπήηησουμεεε...
ε; Τϊ λες;
Ηλιαχτίδα
29-01-2007 @ 05:32
Γιάννη μου αυτο δεν θα μπορουσα να μην το σχολιασω γιατι συμφωνω απολυτα.
Οι λεξεις και οι άνθρωποι δεν χρειαζονται στριπτήζ για να δειξουν την ομορφια τους...
Μαρεσε πολυ το γραπτο σου. ::smile.::

(και γω φοβαμαι καποιους ανθρωπους οπως εγραψες στη λεζάντα σου. Και δεν ΔΕΧΟΜΑΙ να φοβαμαι)
agrampeli
30-01-2007 @ 04:20
Δεν ταπεινώνουμε ανθρώπους.
Δεν τους ισοπεδώνουμε.
Τους σεβόμαστε.
Ο κάθε ένας έχει την αξία του.
Τον ρόλο του στη ζωή

συμφωνώ απόλυτα μαζί σου πολύ ωραίο όλο ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο