| |
Η αύρα σου βαδίζει στα μονοπάτια της μνήμης μου
Οι ρυθμοί της καρδιάς μου τρέχουν πιο πολύ
Η ανάσα όλο και λιγοστεύει
Και το σώμα αφήνεται παράλυτο
Στο φύσημα ενός γλυκού αγέρα
Μες στο σκοτάδι του ουρανού
Ξεπροβάλλουν τα φωτεινά σου μάτια
Αυτά που οδηγούν σε δρόμους μυστικούς
Μιλούν στην καρδιά της ψυχής μου
Μου ζητούν να ανοίξω τα φτερά μου,
Χωρίς να φοβηθώ αυτή την φορά..
Η ένταση τάραξε το εγώ μου
Τα αισθήματα ξεχείλισαν μια άδεια ψυχή
Δυο μάτια κοιτάζουν τώρα μια φωτογραφία
Μιας όμορφης καλοκαιρινής εποχής
Ένα γλυκό μειδίαμα αναγράφεται στα χείλη μου
Κι όμως δεν ήταν όνειρο
Ήταν μια ζεστή ανάμνηση εκείνης της εποχής
Δεν είναι έμμονες σκέψεις ενός απωθημένου
Τώρα πια δεν ονειρεύομαι, απλά πραγματοποιώ..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
