| οι μέρες περνούν
και εγώ εδώ
στη μέση ενός δρόμου
έρημου και κρύου
κοιτάζω τον ουρανό
σκοτεινός γεμάτος άστρα
νιώθω την αγκαλιά
ενός δυνατού ανέμου
κλείνω τα μάτια
και ακολουθώ την πορεία του
δε με νοιάζει που θα φτάσω
η μαγεία του αγνώστου
μ’ έχει σαγηνεύσει
νιώθω ασφάλεια
και πολύ ζεστασιά
σ’ αυτό το άγνωστο
μα, τόσο γλυκό άνεμο…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|