επισκέπτης
03-02-2007 @ 02:04 | καλή σου μέρα Δήμητρα.... κι ας βρέχει... κι ας σπάσει
ο καθρέφτης (που δεν το νομίζω)...
γράφεις πολύ όμορφα κι έτσι... ::smile.:: | |
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
03-02-2007 @ 02:09 | Την Τετάρτη το απόγευμα Δημητρούλα μου έκανα και γω το ίδιο πείραμα,κατόπιν παροτρύνσεως μιας φίλης μου.Κοιτάχτηκα στο καθρεφτάκι της όντας σε δημόσιο χώρο.
Δεν άντεξα,γύρισα με αποστροφή το βλέμμα μου...Ο καθρέφτης δεν έσπασε,αλλά εγώ τρόμαξα... | |
0 Rh -
03-02-2007 @ 02:10 | μου αρέσει το οξύμωρο το άυλου-υλικού (ψυχή-βροχή)
που εντέλει ξεκινούν και καταλήγουν στο ίδιο σημείο.
τον ουρανό. καλημέρα Δήμητρα. ωραία σκέψη...
| |
agrampeli
03-02-2007 @ 02:46 | πολύ ωραίο ::yes.:: | |
ειρήνη
03-02-2007 @ 03:15 | δε σπάει ο καθρέπτης Δήμητρα
είναι πάντα εκεί
ελάχιστοι όμως έχουν το θάρρος κατάματα να τον κοιτάξουν
και ίσως είναι καλύτερα έτσι
πολύ μου άρεσε το ποίημά σου .. με έβαλε σε σκέψεις ::smile.:: | |
Μαρία Χ.
03-02-2007 @ 03:44 | Πολύ όμορφο Δήμητρα.. η βροχή μας εμπνέει νομίζω.. καλή σου μέρα! | |
marakos1948
03-02-2007 @ 04:42 | λατρευω τη βροχη,αρκεί να μην είναι.. .δάκρυα | |
Ηλιαχτίδα
03-02-2007 @ 05:19 | Οχι γλυκια μου δεν εσπασε ο καθρέφτης με τοσο γλυκο προσωπάκι που αντικρίζει... ::hug.:: | |
silmariel
03-02-2007 @ 06:33 | αχ,Δήμητρα..ο φόβος του να κοιτάξουμε κάτω απο το δέρμα.. ::smile.::
φιλιά όμορφη.. | |
ΑΙΟΛΟΣ
03-02-2007 @ 11:17 | Θυμώνω,αγριεύω,απελπίζομαι,πονάω...
Πραγματικά έτσι μου ‘ρχεται να κάνω κάτι πολύ άσχημο...
...όπως ας πούμε,να πάρω έναν καθρέφτη και να με κοιτάξω στα μάτια!
Άσε Δήμητρα έρχεσαι δεύτερη…
Το έχω κάνει κι εγώ…
Δεν σπάει με τίποτα νεραϊδούλα…
Εμένα μου βγάζει πάντα περιπαιχτικά τη γλώσσα και με κοροϊδεύει…
Και που είσαι…? Βρέχει είπες…?
Δύναμη στα κουπιά… για σένα… όπως ακριβώς το λες στο σχόλιο σου…
Φιλιά…
::smile.:: | |
alter
03-02-2007 @ 12:18 | ...φυσικα και ΔΕΝ εσπασε! ...κι οχι μονο δεν εσπασε μα κανει υπομονη και καρτερα να του χαμογελασεις...για να σταματησει
η βροχη και να φανει το ουρανιο τοξο ::theos.:: | |
 |
