Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
 Πάντα το ασύμπτωτο ερωτευμένο μ’ ένα άλλο… πάντα εμείς μ’ αυτό ερωτευμένοι… Και πεθαίνουν ανέραστες οι συγκυρίες (Κ. Δημουλά)
 
Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
Στο φορτισμένο δωμάτιο, πάμφωτος ήλιος
εγκαθιστά χρυσαλίδες αιωνιότητας
Ανακλαδίζονται οι αποστάσεις
νωχελικά σκοτώνουν τις επιθυμίες τους
Ένα πλεόνασμα μου γνέφει χαμογελαστά
Θα ‘παιρνα όρκο πως ήσουν εσύ
αν δε με τύφλωνε τόση αδημονία
Μόνο τα μόρια της σκονισμένης μου αδυναμίας
προδίδουν τη λαχτάρα μου
χοροπηδώντας σαν τρελά, χρυσαφένια έντομα
γύρω από ανοιξιάτικη μήτρα.

Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
Μεταξύ φθοράς και ειλικρίνειας
καταργώ το περισκόπιο του κόσμου
που κρατάει στέρεη τη μορφή του
και διαλύομαι. Διαλύομαι κι ενσωματώνομαι,
μεταγγίζοντας με ψιθύρους το σώμα μου
στην εκδοχή σου. Σα σαύρα κουλουριάζομαι
πάνω στην πέτρινη υπόσχεση, που με προσμένει
Όταν έχεις υπάρξει τόσο πολύ και τόσο πρότερα
ανεκπλήρωτη επιθυμία διακαούς πόθου επαφής
πώς ν’ αντέξω τη μονοτονία της κατάφασης
και να στολίσω με υποθέσεις τις ανατροπές;

Ποθητή ώρα η τετάρτη μεσημβρινή
Αναγγελίες προπατορικών αναλύσεων,
άχρωμες καταγγελίες ληγμένων αισθημάτων
αναπαράγουν την ιδεοκίνητη κακοδαιμονία
Φυσικά, στις παραλίες τα κύματα
εξακολουθούν να θρυμματίζουν βότσαλα
χειμώνα καλοκαίρι, ανεξαιρέτως.
Αγάπη μου, το ξέρω, αθετώ το λόγο μου
σου είχα υποσχεθεί μια νάρκη άνευ περιστάσεων
και μία άνευ ματαιότητας συνάντηση
Μα να! πλανόδιοι πειρασμοί με σεργιανούν
και δε στοχεύω την υποταγή της ύλης μου.

Να υποτάξω προσπαθώ, αυτή,
την πανουργία του ανεκπλήρωτου, αιτία
που όλο με τραβάει στα βαθιά και μ’ ερημώνει
Μα όσο βούλομαι, τόσο βάλλομαι

Απ’ την αρχή ξανά…
αλφαβητάριο ο έρωτας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Black forest
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
annaΤi
07-02-2007 @ 16:15
δεν ξέρω αν η τετάρτη μεσημβρινή, στοχεύει στο κλασσικό 8-4, αλλά το
"Να υποτάξω προσπαθώ, αυτή,
την πανουργία του ανεκπλήρωτου, αιτία
που όλο με τραβάει στα βαθιά και μ’ ερημώνει
Μα όσο βούλομαι, τόσο βάλλομαι

Απ’ την αρχή ξανά…
αλφαβητάριο ο έρωτας."

κα-τα-πλη-κτι-κό!!!! (διόλου πληκτικό... ::razz2.:: )
::yes.::
marakos1948
07-02-2007 @ 16:16
::up.:: ::up.:: ::up.::
radua
07-02-2007 @ 16:26
Το φινάλε δυνατό

"Να υποτάξω προσπαθώ, αυτή,
την πανουργία του ανεκπλήρωτου, αιτία
που όλο με τραβάει στα βαθιά και μ’ ερημώνει
Μα όσο βούλομαι, τόσο βάλλομαι"

όπως και ολόκληρο πάλλεται από "νάρκη"
έτοιμο να εκραγεί την "τετάρτη μεσημβρινή"
Τι να πω...άψογο!!!
katia
07-02-2007 @ 19:04
πεθαινουν ανεραστες οι συγκυριες...
και η ποθητη ωρα εμεινε απλα μια ποθητη ωρα ....
και ξανα απ την αρχη..
Οσο για το αλφαβηταρι του ερωτα,
δεν ξερω αν μπορουμε ή κι αν θελουμε
να το κατανοησουμε μεχρι το ωμεγα....
και μετα τι θα καναμε, μου λες?
Αχ βρε Στελλα.. μαγικη η γραφη σου!!!!
::yes.::

Raduaaaaaaa
εδω κι εσυ? ::smile.::
deti
07-02-2007 @ 19:37
"Όταν έχεις υπάρξει τόσο πολύ και τόσο πρότερα
ανεκπλήρωτη επιθυμία διακαούς πόθου επαφής"

Αυτό με άγγιξε απίστευτα!

"Να υποτάξω προσπαθώ, αυτή,
την πανουργία του ανεκπλήρωτου, αιτία
που όλο με τραβάει στα βαθιά και μ’ ερημώνει"

Α! Και αυτό..
Όσο για το υπόλοιπο..
Τι γράφεις κοπέλα μου;!
Μακάρι να γράφεις πάντα τόσο όμορφα..
Μακάρι να σκέφτεσαι πάντα τόσο όμορφα.. (Ίσως λίγο πιο αισιόδοξα!.. )
::cry.:: ::smile.:: ::love.::
vas
07-02-2007 @ 20:13
8-4?
ωραίο...
Ηλιαχτίδα
07-02-2007 @ 23:10
Στέλλα μου τι να πει κανεις για σενα...
Να πω μια καλημερα μονο μπας και το πιστεψω και γω δηλαδη...
Άψογη γραφη οπως πάντα. ::rol.::
free falling
08-02-2007 @ 00:36
Ο τρόπος που το τελείωσες εκπληκτικός..
EKI
08-02-2007 @ 01:04
Στην Πόλη που ήμουνα τα Χριστούγεννα,
έπεσε στα χέρια μου μια εφημερίδα των
όσων έχουν απομείνει Ελλήνων εκεί,
φοβερή εντύπωση μου έκαναν οι καταχωρίσεις
για τις ονομαστικές εορτές σε σχέση με το ότι
δεν θα δεχτούν επισκέψεις στο σπίτι τους.
δηλ.έγραφε.........
Ο τάδε την μέρα της γιορτής του, δεν δέχεται επισκέψεις.
Και μιλάμε για πολύ κόσμο, φοβερό;
Όσο για το ποίημα το βρήκα πολύ προσωπικό,
δεν είναι σωστό να σχολιαστεί από αναγνώστη.
Καλημέρα Στέλλα
Τσακίρη Χαρά
08-02-2007 @ 01:09
Καλημέρα Στέλλα μου, συγκλονιστική εγω την βρήκα αυτη την τέταρτη μεσημβρινη σου ώρα...... !!!!!!
Γέμισα απο εικόνες και...... σκέψεις...... ::hug.::
guesswho
08-02-2007 @ 01:17
Μεταξύ φθοράς και ειλικρίνειας γράφονται αριστουργήματα γλυκειά μου.... την καλημέρα και τα φιλιά μου! ::love.::
AceOfSpades
08-02-2007 @ 01:26
μου βίασες τον εγκέφαλο... μόνο αυτό...
Αστρογιογγι
08-02-2007 @ 03:11
Με Ασσο..Αγαπημενο κτλ...
Μια ερωτηση μονο Στελλα πολυ σημαντικη!
οταν το εγραφες καπνιζες;
η 4η μεσημβρινη αναδυει καπνους;
Αν ναι τους βλεπω...αν οχι ελπιζω...
να'σαι καλα ...εγω θα το διαβαζω ...θεραπευει...
Μετέωρος Άγγελος
08-02-2007 @ 03:36
Στιχουργικός Κατακλυσμός!
seizeTHEday
08-02-2007 @ 03:41
...
::kiss.::
...
::love.::
...
::hug.::
...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
08-02-2007 @ 04:00
Με Λίνα, Άσο, Μετέωρο... δε βρίσκω λόγια Στέλλα μου. Κορυφαία.
::love.::
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
08-02-2007 @ 04:23
Υπέροχο Στέλλα...
Μου θύμισες ένα τραγούδι τώρα με τη Δήμητρα Γαλάνη.

Μου 'ταξες ταξίδι να με πας
όσο μακρυά ο κόσμος φτάνει.
Που αλλού καρδιά μου να με πας...
Πήγα στον παράδεισο και φτάνει.

Αφιερωμένο σ'ολους όσους μας ταξιδεύουν με τα όμορφα γραπτά τους...
Δήμητρα
08-02-2007 @ 04:46
''Φυσικά, στις παραλίες τα κύματα
εξακολουθούν να θρυμματίζουν βότσαλα
χειμώνα καλοκαίρι, ανεξαιρέτως.
Αγάπη μου, το ξέρω, αθετώ το λόγο μου
σου είχα υποσχεθεί μια νάρκη άνευ περιστάσεων
και άνευ ματαιότητας συνάντηση
Μα να! πλανόδιοι πειρασμοί με σεργιανούν
και δε στοχεύω την υποταγή της ύλης μου.''

Στέλλα μου μόνο ποιήτρια μπορώ να σε λέω...
Τιμή μας που μας δίνεις την ευκαιρία να σε διαβάζουμε.
Καθόλου υπερβολές τα λόγια μου.
Την αγάπη μου. ::love.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
08-02-2007 @ 04:58
Στέλλα που το γιατρό κάνεις πέρα,
καλό σου απόγευμα,

Τα σέβη μου στην ποιήτριά μας.
Πόσο μου αρέσει να σε διαβάζω και να με μαγεύεις με την πένα σου.

::love.:: ::love.:: ::angel.::
Φαληρέας
08-02-2007 @ 05:11
::love.:: ::hug.:: ::love.::
justawoman
08-02-2007 @ 05:17
Κάπου μεταξύ άγχους και πανικού... καλημέρα μας στιχομάνιακς.

Άννα, χα χα 8-3 είναι το δικό μου ωράριο, άρα την τετάρτη μεσημβρινή βρίσκομαι συνήθως στου καραβιού την πλώρη... νομίζω γίνομαι πλέον πλήρως κατανοητή και στον vas

Γιώργη σχολίασε με την άνεσή σου... τα προσωπικά τα γράφουμε στα ημερολόγια, ότι κατατίθεται εδώ είναι προς ανάγνωση και κριτική

Καλή τσικνοπέμπτη σε όλους, ελπίζω να προλάβω να δω και τους πρωινούς πριν βραδιάσει... αν κι έριξα κλεφτές ματιές
φιλιά
ειρήνη
08-02-2007 @ 07:09
χωρίς λόγια ..
δεν είμαι και καθόλου καλή στα σχόλια
!!!!!!!! ::smile.::
justawoman
08-02-2007 @ 07:19
Γιόγγι μου δεν ξέρω τι καπνούς έχεις στο μυαλό σου... οι φίλοι μου βέβαια ξέρουν ότι μόνο όταν κοιμάμαι δεν καπνίζω, άρα... ::yes.::
ειρήνη... είσαι καλή στα ποιήματα κι αυτό αρκεί...

workacholic day σε τσάκισα!
καλή ξεκούραση σε όσους ξεμπέρδεψαν, υπομονή στους υπόλοιπους...
TAS
08-02-2007 @ 09:58

Τι να σχολιάσω εγώ μωρό μου;
Πιάσε ένα σεφερικό, να πορευόμαστε... ::love.::

Δεν ήταν άλλη η αγάπη μας
έφευγε ξαναγύριζε και μας έφερνε
ένα χαμηλωμένο βλέφαρο πολύ μακρινό
ένα χαμόγελο μαρμαρωμένο, χαμένο
μέσα στο πρωινό χορτάρι
ένα παράξενο κοχύλι που δοκίμαζε
να το εξηγήσει επίμονα η ψυχή μας.

H αγάπη μας δεν ήταν άλλη ψηλαφούσε
σιγά μέσα στα πράγματα που μας τριγύριζαν
να εξηγήσει γιατί δε θέλουμε να πεθάνουμε
με τόσο πάθος.

Kι αν κρατηθήκαμε από λαγόνια κι αν αγκαλιάσαμε
μ' όλη τη δύναμή μας άλλους αυχένες
κι αν σμίξαμε την ανάσα μας με την ανάσα
εκείνου του ανθρώπου
κι αν κλείσαμε τα μάτια μας, δεν ήταν άλλη
μονάχα αυτός ο βαθύτερος καημός να κρατηθούμε
μέσα στη φυγή.

Φυγή. Γ. Σεφέρης




ΑΙΟΛΟΣ
08-02-2007 @ 12:52
Στις παραλίες βότσαλα θρυμματίζουν τα κύματα
και αμυχές ερωτικές αφήνουν στα κορμιά τα ποιήματα…
ποιήματα ατοπήματα… του έρωτα αγγίσματα…

Υπέροχο Στέλλα… Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω με τη Δήμητρα…
Φιλιά…
::love.::
μπρουχίτα
08-02-2007 @ 15:01
σόρρυ για το λεξιλόγιό μου αλλά..
..είναι γαμάτο το σημερινό σου, Στελλίτσα.
σε φιλώ πολύ ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο