| Μια απογοήτευση που άρπαξε το γέλιο σου,
κι έχει βυθίσει τη χαρά μέσα στις σκέψεις σου,
έψαξε βρήκε μες στο πριν όλα τα λάθη σου
και τα αμόλησε να τρέχουν στο κεφάλι σου.
Δαιμονισμένα της ανάμνησης φαντάσματα
σε βομβαρδίζουν με των τύψεων τα όπλα
κι εσύ ανήμπορος κλεισμένος στο δωμάτιο
ένα μειδίαμα να ζητιανεύεις απ' το αύριο.
Κι η συμπαράσταση εκεί να στέκει αμέτοχη
με της απάθειας το βλέμμα σε κοιτάζει
τα τετριμμένα δεν σου λέει τα λογάκια της
αφήνοντας σε στη φωτιά να γίνεις στάχτη.
Μες στο ημίφως, από χιόνι ο ιδρώτας σου,
είδες κατάματα τους φόβους να σε βρίζουν
τόσες σκιές που σαν τρελές άλλαζαν πρόσωπα
κι ούρλιαζαν δίπλα σου μέχρι τα ξημερώματα
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|