| |
Πρόπυλο δωρικό, σκάλα πλατιά που με οδηγεί
σε ένα πολύ φιλόξενο πλατύσκαλο
μια πόρτα ξύλινη που ανοίγει τρίζοντας
κι απότομα με φέρνει αντιμέτωπο
με την ερήμωση…
ισόγειο. Πάτωμα μάρμαρο και γύψινη οροφή
-σειρά από μονότονους φυλλοβόλους ρόδακες τριγύρω-.
κάτι παλιές κουρτίνες κρέμονται ανόρεχτα θαρρείς
μπρος στα σπασμένα τζάμια των παράθυρων
κι απ’ έξω σιδεριές χοντρές
λες κι έχει πιθανότητα να δραπετεύσει
από μέσα η εγκατάλειψη
όροφος πρώτος. Μεγάλη σάλα υποδοχής
τριγύρω στο ταβάνι ζώνη μαιάνδρων
ζώνουν τον μουχλιασμένο αέρα του κενού.
ξύλινο δάπεδο με απτά τα ίχνη ενός πιάνου στη γωνία
κι ολούθε τα σημάδια των χορευτικών βημάτων.
εδώ υπήρξαν άνδρες που σίγουρα θα χάρηκαν
κρατώντας απ’ το μπράτσο την αγαπημένη τους …
υπνοδωμάτια. μικρά μπαλκόνια με ήμερους λέοντες
στα κάγκελα, να κρέμονται σήμερα πια, στο χάος
ταπετσαρίες με σχέδια γεωμετρικά
και με μπουκέτα ανύπαρκτων, φανταστικών ανθέων.
κάδρα, στεφανοθήκες, εικονοστάσια…
σίγουρα εδώ πλαγιάσανε άνθρωποι που χάρηκαν τον έρωτα
και που κοιτώντας προς το ξύλινο ταβάνι
σχεδιάσανε με ακρίβεια τα αύριό τους…
μαρμάρινοι λουτήρες που άλλοτε λούσανε μαλλιά ξανθά
λαιμούς, και ώμους και μηρούς
και σώματα αλαβάστρινα,
σήμερα λούζουν τη φθορά, πλένουν τη σκόνη…
φεύγω. Δεν θέλω να αγοράσω το παρόν
αφού πωλείται με όλο του μαζί το παρελθόν…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
