| |
Μεσ’την δική σου πολυήμερη αφάνεια εχει μπλοκάρει το μυαλό και η ψυχή μου
και περιμένω να με φτάσεις στα ουράνια όταν και παλι θα ξαναρθεις στην ζωή μου
Μου εχει λειψει η φωνή και ο διαλογος απ’το τηλέφωνο και από τα γραπτα σου
και κατανταει πια ο λόγος μου μονολογος όταν μου λείπουνε τα λογια τα ζεστα σου \
Ξέρω με σκέπτεσαι και μ’εχεις στο μυαλό σου εκεί μονάχη όπου είσαι εγκλωβισμένη
είμαι για σενανε το πάθος το τρελό σου και εσύ για μένανε η πολυαγαπημένη
\
\Και σαν γυρίσεις πάλι πισω στο γραφείο σου και θα βρεθείς μεσ’την ρουτινα της δουλειας σου
θα συνεχιζεις τον μονοτονο τον βίο σου μα θ’αμαι εγώ και θα γεμίζω τα όνειρα σου
Μετρώ της ώρες τα λεπτά τα δευτερόλεπτα που θα γυρίσεις πάλι πισω στο p.c. σου
κι’όπως δουλευεις με τα πλήκτρα σου ανορεκτα θα σου μιλώ και θα ριγαει το κορμί σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
