Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: αλλότριος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130822 Τραγούδια, 269473 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αλλότριος
 
Μετάλαβα ζωή , φώναζες
Μετάλαβα ζωή

Κι όμως
Το βλέμμα σου ριγμένο καταγής

Κι ένα κορίτσι έστεκε απόμακρα
- μάτια από σύννεφο θαμπά και λυπημένα -
στην όχθη ορύγματος που’ χασκε μοναχό
μίλια μακριά σου
δεν το’ βλεπες

το βλέμμα σου σερνότανε καταγής

η σκόνη το’ χε πια στοιχειώσει
γαλάζια κρούστα από θαμπωμένα μισάνοιχτα γιατί
το’ χε καλύψει

πόσο στ’ αλήθεια γέρασες
μονολόγησε το κορίτσι
σε είδε
σε γνώρισε

μονάχα εσύ δεν κατάλαβες τίποτα

το βλέμμα σου είχε καλυφθεί με τόνους λάσπη
- έβρεξε βλέπεις στο μεταξύ-
τώρα πια είχες άλλοθι αδιάψευστο
για την επιλεκτική σου ματιά
δεν είναι εύκολο να ξανάβρεις το βλέμμα σου
φώναζες
με βλέπετε , πασχίζω μερόνυχτα
τρύπια τα χέρια μου απ’ το σκάψιμο

σε βλέπαν όλοι
έσκαβες με δάχτυλα πέτρα απ την ένταση
τη λάσπη που’ χε ξεραθεί
-μεσολαβήσαν , βλέπεις , αιώνες ξηρασίας-

κοιτάξτε με , φώναζες
αίματα τρέχουν απ’ τα χέρια μου
μα εγώ αμετακίνητος στο στόχο μου

και όλοι γύρω είχαν σαστίσει
αλήθεια
άξιος ένιωθες πολύ μεγάλου επαίνου

Λίγοι μονάχα πρόσεξαν
το χρώμα των ματιών σου
πως άρχιζε σταδιακά ν’ αλλάζει

Κι ακόμη λιγότεροι μάντευαν
ότι το βλέμμα το παλιό
που αιώνες άγονης νυχτιάς το’ χαν κρυφά στοιχειώσει
θέση καμία πια δεν είχε
στην καινούρια ολοκαίνουρια όψη σου.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Spartinos
16-02-2007 @ 01:58
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
16-02-2007 @ 02:06
Κι ακόμη λιγότεροι μάντευαν
ότι το βλέμμα το παλιό
που αιώνες άγονης νυχτιάς το’ χαν κρυφά στοιχειώσει
θέση καμία πια δεν είχε
στην καινούρια ολοκαίνουρια όψη σου.

Θαυμάσιο είναι Ειρήνη… ειδικά το τελείωμα του…
Καλημέρα…
::smile.::
Nocturna_
16-02-2007 @ 02:06
Δε μπορώ να πω πολλά..κι εδώ που τα λέμε ούτε καν λίγα..
Απλά το αγάπησα..

Την καλημέρα μου Ρηνιώ..
Ηλιαχτίδα
16-02-2007 @ 02:10
υπεροχο.. ::hug.::
Δήμητρα
16-02-2007 @ 02:44
Πάρα πολύ όμορφο Ειρήνη μου.
Η ένταση της γραφής σου ξεχωριστή...
Καλημέρα.
χρήστος
16-02-2007 @ 02:47
καταπληκτικό Ειρήνη, να κάθεσαι συχνότερα σπίτι... καλημέρα
Μαρία Χ.
16-02-2007 @ 04:26
Θα πάω κι εγώ σπίτι μου φαίνεται Χρήστο.. ούτως ή άλλως θα με απολύσουν από το δημόσιο!
Τί έγραψες Ειρήνη!! Ό,τι κι αν πω λίγο θα είναι... σ' ευχαριστώ γι' αυτό που διάβασα.. καλή σου μέρα!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-02-2007 @ 06:45
...με τρύπια χέρια τι να σου γράψω... το ένιωσα όλο...
Καταπληκτική Ειρήνη μας...
::love.::
foteinos
16-02-2007 @ 06:52
καταπληκτικα αληθινο..συνειρμους κανω ::yes.::
justawoman
16-02-2007 @ 07:25
άξιζε να το διαβάσω σ' αυτή την ήσυχη ώρα!
σε διαπερνά ολόκληρο η τιθασευμένη του ένταση!
μπρουχίτα
16-02-2007 @ 08:20
απλά γράφε......
ειρήνη
16-02-2007 @ 08:45
σας ευχαριστώ φίλοι μου ..
CHЯISTOS P
16-02-2007 @ 11:23
Υπέροχος και κατανοητός λόγος που τορνεύει ψυχή και πνεύμα.

Μπράβο σου !
MARGARITA
16-02-2007 @ 13:03
::up.:: ::up.:: ::yes.::
TAS
16-02-2007 @ 14:30
Με Στέλλα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο