Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η σοκολάτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269416 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η σοκολάτα
 ...έτσι είναι καλά μου, άλλοι τρώνε τη σοκολάτα κι άλλοι τη λιγουρεύονται...
 
[B]Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ

Επτά ολόκληρα χρόνια, ταξιδεύοντας χωρίς εισιτήριο, στα απέραντα μονοπάτια του διαδικτύου, προσπαθούσα να ανακαλύψω τη χαμένη μου παιδικότητα.
Το παιδί εκείνο, γεννήθηκε κάποιο μακρινό Σεπτέμβρη και αμέσως κάποιο χέρι του άρπαξε τη σοκολάτα, μέσα από τα τρυφερά του χέρια.
Έψαχνε χρόνια να εντοπίσει το χαμένο γλύκισμα, μέσα σε υπόγειους διαδρόμους της αληθινής κοινωνίας, αλλά και τα πολύπλοκα μονοπάτια της εικονικής πραγματικότητας.
Εντόπισε τελικά ένα στίγμα, κάπου ανάμεσα στο παράλογο και το κατανοητό, το διαστρεβλωμένο και το απολύτως φυσιολογικό, αποκρυπτογραφώντας τις δεδομένες πληροφορίες του περιβάλλοντος.

«Δεσποινίς χαίρεται! Θέλω να σας γαμήσω.»
Αυτή θα ήταν η μία όψη του γλυκίσματος, που λίγοι θα τολμούσαν να την εκφράσουν σε μόλις δύο προτάσεις, ενώ άλλοι θα προτιμούσαν να την κωδικοποιήσουν ποιητικά.
«Σας αγαπούμε δεσποινίς/ μη μας πικραίνεσθε/ και μη χωλαίνετε τους οφθαλμούς σας...»
Είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, θα παρέμενε μια διαχωριστική γραμμή, μεταξύ του ερωτικού ενδιαφέροντος και της βίαιης σεξουαλικής ικανοποίησης.

Γνώρισα γυναίκες που κλαίγανε, βάζοντας στη σειρά δεκάδες φατσούλες με δάκρυα.
Χα-χα, πόσο όμορφες ήταν οι φάτσες τους έτσι!
Μα το πρόσωπο δε το είδα ποτέ, κι αν διέκρινα ένα ψήγμα της ψυχής τους, είχε ως αποτέλεσμα να παραμείνω μαγκούφης και στερημένος.

«Τον έδεσα στην καρέκλα, έτσι μου ζήτησε. Αρχικά αρνήθηκα μα επέμενε, δε μ’ αρέσει να χτυπάω άντρες. Τον έδεσα με σχοινιά στην καρέκλα κι άρχισα να τον μαστιγώνω ανελέητα με το μαστίγιο. Εννιά ουρές παρακαλώ, φυλαγμένο στη ντουλάπα μου για special cases! Μέχρι που έβαλε τα κλάματα κι έκλαιγε σα μωρό από τον πόνο, τον έκανα μαύρο στο ξύλο..»

Κι εδώ θα χρειαστώ τη βοήθειά σας για λίγο και την προσοχή σας, γιατί πραγματικά δε γνωρίζω, που τελειώνει η λογική και η αλήθεια, και που αρχίζει το ψέμα και το παράλογο. Έτσι το άκουσα, το μεταφέρω αυτούσιο και παρακαλώ να το σημειώσετε.

Είναι γεγονός, πως μια γυναίκα σκοτώνει πιο εύκολα μια κατσαρίδα ή ένα ποντίκι.
Φαίνεται μάλλον, πως απ’ τη φύση τους τα θηλυκά, αντλούν σωματική και νοητική δύναμη τέτοια, που τις κάνει εξουσιάστριες και δικάζουν με περίσσεια ευκολία τη ζωή ενός τρωκτικού, ενός εντόμου, ή άλλων κοινών ερπετών.
Ένας άντρας, αν έβλεπε ξαφνικά μια κατσαρίδα στο χώρο του, μάλλον θα προτιμούσε το εντομοκτόνο ή την ηλεκτρική σκούπα. Η γυναίκα όμως θα το λιώσει, κάτω από τα πόδια της.

«Εξουσιάστε με Αφέντρα, μαστιγώστε με, λιώστε το κορμί μου από τον πόνο..»
Συνθήματα, κραυγές, πάθος, απελπισία, διαστρέβλωση, παρέκκλιση, κι άλλες τέτοιες ατάκες ανακαλύπτουμε καθημερινά στο διαδίκτυο, μα η ουσία παραμένει μία.
Επιζητούμε την αυτοκάθαρση, μέσα από ένα χέρι ξένο, που κρατάει αιώνια τη χαμένη μας παιδικότητα και δεν εννοεί να μας τη δώσει πίσω.

Θέλουμε να πληρώνουμε, να πονάμε, να πεθαίνουμε, για όλα εκείνα που μας πληγώνουν καθημερινά ολοένα και περισσότερο. Κι αυτό στην επιστήμη της ψυχιατρικής ονομάζεται «μαζοχισμός».

Η κυρία που γνώρισα, απατούσε τον άντρα της με τριαντάρηδες γόηδες, με πέος θεόρατο και στητό, έχοντας προνοήσει να φωτογραφήσουν τον καβάλο τους, έτσι που ο μαρτυριάρης κώλος τους να θυμίζει κάτι από παρθενικό δάσος.
Ελάτε παιδιά, να φτιάξουμε κι εδώ οικόπεδα, να φυτέψουμε πολυκατοικίες με θέα τη θάλασσα, να χτίσουμε μεζονέτες και δίπλα τους, δρόμους ταχείας κυκλοφορίας με διόδια. Εργοστάσια, βιομηχανίες, εμπορικά καταστήματα, νυχτερινά κέντρα, να βάλουμε τσιμέντο και στα βυζιά μας.

«Μου έγλυφε τα παπούτσια» έλεγε
«έπεφτε κατάχαμα σα χαλάκι, κι έγλυφε τις γόβες μου πριν κάνουμε sex!»
Ήταν ένας από τους τριακόσιους επιβήτορες, στην κατά τα άλλα αποξενωμένη Αθήνα του σήμερα, κι αυτή μορφωμένη, της Αγγλικής φιλολογίας.
Γνώρισα κι άλλες, γνώρισα κι άλλους, μα τη χαμένη παιδικότητά μου δε τη βρήκα.

Ύστερα, βγήκα στο μπαλκόνι μου να πάρω ανάσα. Κάπνισα ένα ολόκληρο πακέτο Drum από τα καινούργια, πόνεσε το κεφάλι μου από τις τύψεις και τις ενοχές, πρήστηκαν τα μάτια μου από τη νικοτίνη, κι ύστερα γύρισα να συνεχίσω τις έρευνες.

«Ήμουν Θεσσαλονίκη κι έψαχνα ταξί, μαύρη νύχτα τώρα, σταματάει μια τύπισσα να με πάρει. Στο δρόμο πετάγεται μια γάτα, δεν πάτησε φρένο, άφησε το αμάξι να τσουλήσει με ταχύτητα. Την έλιωσε. Καύλωσα!»

Τελικά η ζωή, εξαρτάται από μια χαμένη σοκολάτα. Μοιάζει με μια χαμένη υπόθεση δικαστηρίου, αγγίζει την παιδική μας αθωότητα και εξουσιάζεται από τις αποφάσεις των άλλων. Δε μ’ αρέσεις, δε σε πάω, σε σκοτώνω, σε μαχαιρώνω, σε πυροβολώ, σε γαμάω, σε ξεσκίζω, σε λιώνω. Έτσι, μέχρι να πεις «σοκολάτα»!

Πάντως γνώρισα και καλούς ανθρώπους. Εκείνοι συνήθως χρησιμοποιούσαν χαμογελαστές φατσούλες. Οι γυναίκες έτρωγαν τα πέη, αχόρταγα, το ένα μετά το άλλο. Που χρόνος να κλάψουν; Οι δε άντρες; Λιγότεροι σε σχέση με την τελευταία απογραφή του πληθυσμού, και μόνοι, ουδεμία σχέση.
Αντιστοιχία, τρεις γυναίκες σε κάθε άντρα. Μια χαρά πέφτει το στατιστικό.
Ποιος στη χάρη μας μάγκες, έξι ζευγάρια μπότες να γλύφουμε ο καθένας μας.

Άνοιξα στο τέλος, το ντουλάπι, να δω αν τελικά έχει μείνει ένα έστω ελάχιστο ψήγμα από σοκολάτα, πίσω από τη ζάχαρη, δίπλα στον καφέ, ανάμεσα στα πατατάκια, μέσα στα μπισκότα, πλάι στα μακαρόνια. Έψαχνα με τις ώρες. Δε βρήκα τίποτα!

Η σοκολάτα για τη σεξουαλικότητα, θεωρείται το πλέον διεγερτικό γλύκισμα, που ξυπνάει τις αισθήσεις και τις ορμόνες του ερωτισμού. Αρκεί να είναι από εκείνες τις πλάκες, της χαμένης παιδικής μας αθωότητας, όπου το έμβρυο βλέπει για πρώτη φορά, μόλις έρχεται στον κόσμο, τα πόδια της μάνας του.
Κι ύστερα μαθαίνει να υποκλίνεται....

«Δεσποινίς μου, επιθυμώ να σας τον ακουμπήσω...!»[/B]

γιώργος_κ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
vas
22-02-2007 @ 16:15
::blush.::
Γιώργος_Κ
22-02-2007 @ 16:26
γεια σου Βασίλη ! ::xmas.::
vas
22-02-2007 @ 16:57
::love.::
AleXandros K.
22-02-2007 @ 18:10
Αχ πόσο ταλαιπωρημένα όντα είμαστε και εμείς οι άντρες ::whist.::
Σαν κατσαρίδες μας έχουν βάλει στο μάτι να μας λιώσουν...έλα όμως που μας αρέσει φιλε Γιώργο
Aris4
22-02-2007 @ 21:52
Γιωργη εσκισες !! ::xmas.::
Γιώργος_Κ
23-02-2007 @ 00:56
Ευχαριστώ καλημέρα! ::xmas.:: Μα, που είναι οι γυναίκες να πάρουνε θέση?
primavera
23-02-2007 @ 01:01
χθές νύσταζα να το διαβάσω,τώρα βιάζομαι να φύγω για δουλειά το αφήνω για το βράδυ!!! χιχι
είμαι σίγουρη οτι θα μου αρέσει, απο το λίγο που διάβασα στην αρχή!
καλημέρα σας
Γιώργος_Κ
23-02-2007 @ 01:03
Πολύ καλημέρα, ανυπομονούμε για τα σχόλιά σας ! ::xmas.::
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
23-02-2007 @ 01:50
1.otan vlepo katsarida i podiki,anevaino se karekla kai ourliazo,mehri na fovithei kai na figei...
afia anoihto to fos se epagripnisi na eimai,mipos kai...epitethei.
2.ta sihainomai kai ta dio,opos kai ta vatrahia!
3.hrisimopoiousa zele pou kikloforei stin agora na pane kai na to fane gia na psofisoun,giati os gnoston ta edomoktona den kanoun tipota.
opoios menei se periohes me provlima,to xerei kala afto..
4.den trelainomai gia sokolata,alla mono gia glika tapsiou,kai idios galaktoboureka!
Kali sou mera Giorgo.
Γιώργος_Κ
23-02-2007 @ 01:57
makia! ::love.::
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
23-02-2007 @ 01:58
Signomi xehasa na to... sholiaso...
::cry.:: ::cry.:: ::cry.::
alter
23-02-2007 @ 11:02
.. η παιδικοτητα που κρυβεται φοβισμενη και σιγουρη πως αν φανερωθει θα την ξαναπληγωσουνε?..καλα καταλαβα 'η σφαλλω?..κι αυτη η αυτοκαθαρση ,οντως,γινεται να δοθει απο ξενο χερι?..'η εμεις το οδηγουμε?..πολυ ομορφο και βαθυ ,μα δεν ξερω στα σιγουρα αν το κατανοω σωστα 'η λαθος..σιγουρα ωθει σε δυσκολες σκεψεις κι ανοιγει δρομο για απαντηση σε πολλα ερωτηματα.. στιχοι ιατρικο,θα 'λεγα..χαλαει την πιατσα
των ψυχιατρων και καλα κανεις..θαρρω ταπεινα πρεπει να σ'ευχαριστησουμε..στιχοι για ψυχικη καθαρση-συνειδητοποιηση και αυτοαναλυση..ολο πανεμορφο! ::up.::
primavera
23-02-2007 @ 11:19
γέλασα πάρα μα πάρα πολύ σε ορισμένα σημεία!
τώρα ,ότι εγώ μόλις δώ κατσαρίδα ανεβαίνω στην καρεκλά και τσιρίζω, τι να σου πώ? , ίσως εμένα να μην μου είχα πάρει την σοκολάτα όταν ήμουν μικρή και να την είχα φάει όλη! ::laugh.::
Γιώργος_Κ
23-02-2007 @ 12:30
Με alter ::xmas.:: μέσα έπεσες !

Ευχαριστώ για τη συμμετοχή, όλα τα σχόλια χρήσιμα για επεξεργασία ! ::love.::
alter
23-02-2007 @ 13:14
..παντως,προσωπικα
1..μολις δω ποντικι,ουρλιαζω κι σκαρφαλωνω σε χρονο dt στην κοντινοτερη καρεκλα,καναπε ,κρεβατι,ακομη και σε θρανιο..δυστυχως
απο μικρη που'μουν τα τρεμα, ακομη τα τρεμω
2..το ιδιο και τις κατσαριδες και ολα τα εντομα ,με λουζει κρυος
ιδρωτας και τρεχω πανικοβλητη και φωναζω τον μπαμπα μου
..κεινος δεν τα φοβαται και με κοροϊδευει που τα τρεμω
τοσο πολυ..δεν μπορει να καταλαβει γιατι πανικοβαλομαι
τοσο πολυ..μεχρι που βλεπω εφιαλτες(ο χειροτερος μου)..! ο,τι ενω λεει κοιμαμαι,κεινα (ζουζουνια ,ακριδες,κατσαριδες και φιδια,ανεβαινουν κρυφα στο κρεβατι μου...ελεος..και ξυπνω μουσκεμα στον ιδρωτα..τοσο πολυ τα τρεμω!
3...παντως οσο για την σοκολατα,δεν μ'αρεσει ,αλλα γενικα δεν μου πολυαρεσουν τα γλυκα,μα λατρευω τα αλμυρα..βεβαια που και που τρωω κατι γιατι λειπει η ζαχαρη απ'τον οργανισμο μου,και δεν κανει..εννοω οταν εχω πολυ καιρο να φαω κατι με ζαχαρη ,ε,τοτε καποια στιγμη
μου'ρχεται να φαω κατι γλυκο και τοτε τρωω φρουτα κατα προτιμηση ,αν βρω ,αλλιως αναγκαστικα καποιο γλυκο,αλλα μαζι με αλμυρο!..'η μια κουταλια γλυκο και αμεσως μετα κατι πολυ αλμυρο,για να φυγει η γλυκια γευση απ'το στομα μου!..
...δεν ξερω αν και πως μπορουν να σου χρησιμευσουν
μα στα λεω ,γιατι ειπες πως σου ειναι χρησιμα..?..γι'αυτο
στα συμπληρωσα..

::cry.:: ::cry.:: ::cry.::
Γιώργος_Κ
23-02-2007 @ 13:20
Αθήνα μένεις? ::xmas.:: Ξέρεις μπορώ να νικήσω όλους τους φόβους σου με τα έντομα ! ::love.::
alter
23-02-2007 @ 13:39
ναι..Αθηνα..σε ευχαριστω για το ενδιαφερον,μα αυτο που λες ειναι αδυνατον..και μονο που τα σκεφτομαι ανατριχιαζω..και μονο στη λεξη εντομο σοκαρομαι..δεν στην ξαναγραφω και δεν αντεχω ουτε να τη διαβαζω..ευχαριστω πολυ παντως! ::no.::
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
24-02-2007 @ 09:32
simfono alter! ::yes.::
rosestar
18-12-2008 @ 12:33
Γιώργο;;;;;
ekptwtos
18-12-2008 @ 13:30
::oh.:: ::oh.:: ::scare.:: AFWNOS...........
frozenangel
18-12-2008 @ 13:56
με τις κατσαριδες εχω προβλημα
αηδια ! ! ! οχι για τις ιδιες αλλα για το τροπο που τις σκοτωνουν.
εκεινος ο αηδιαστικος ηχος...κλατς, με τρελαινει !
αλιμονο σε οποιον πατησει κατσαριδα μπροστα μου.
θα ξερασω επανω του, ατακα και επιτοπου.
πιαστην ρε φιλε με μια χαρτοπετσετα και εξω.
τωρα με τα ποντικια ,δε με ενοχλουν ,δε τα ενοχλω.
αν με ενοχλησουν παει το ποντικοφαρμακο στεφανι . οταν βλεπω ποντικι ψωφιο, τρελαινομαι επισης.
σε ενοχλησε ,το σκοτωσες, μαζεψε το και πεταξε το.
τι το αφηνεις σε κοινη θεα. πιτσιρικι ειχα τρελα με τα χαμστερ,
ειχα δυο , σκετη γλυκα ! τωρα για τη σοκολατα ,μπρεηκ με καρυδα και κις ,οι αγαπημενες μου.
frozenangel
18-12-2008 @ 14:13
ευχομαι να βρεις τη σοκολατα σου ! μονος σου.
η να σε βρει εκεινη ! μεσο καποιου προσωπου που θα σου εμπνευσει εμπιστοσυνη .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο