~~ΤhΑlaSsAki~~
27-02-2007 @ 05:53 | Μα όλοι οι δρόμοι σταματούν σ' ένα σημείο
Αφετηρία νά 'ναι.. ή τερματισμός;
Τον ορισμό σου δεν θα ψάξω σε βιβλίο
Αφού για μένα είσαι απλά.. προορισμός...
ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ! (και το φωναζω!)
Την Καλημέρα μου!
::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
27-02-2007 @ 06:07 | Πολυ ομορφο Μαράκι..
Ελπιζω να περασες ομορφα.. ::hug.:: | |
ΑΡΙΩΝ
27-02-2007 @ 06:08 | Πολύ καλό Μαρία , μου άρεσε πραγματικά, και από ότι έμαθα , περάσατε καλά στη στιχοσυνάντηση.
Να είσαι καλά .
| |
Palioxaraktiras
27-02-2007 @ 06:08 | Την Καλημερα μου
Και να πω πως ο προορισμος οριζει τον τερματισμο Αλλα οταν φτασεις στον προορισμο να εισαι ετοιμη για νεο ξεκινημα
Καπως ετσι δεν ειναι?
Ομορφο ποιημα Μαρια | |
Ραδάμανθυς
27-02-2007 @ 06:31 | Ζήτω ο στρατός
ΖΗ-ΤΩ
έχασα...κανένα γεγονός της στιχοπαρέας ρε παιδιά? | |
annaΤi
27-02-2007 @ 06:36 | ::rol.:: ::wink.:: | |
deti
27-02-2007 @ 06:40 | Θέλω ν' αντέξω.. για να δω πού θα με πάει
Θέλω να ζήσω.. όσα δεν έζησε κανείς...
Τον ορισμό σου δεν θα ψάξω σε βιβλίο
Αφού για μένα είσαι απλά.. προορισμός...
Μπράβο καλή μου, μ' άρεσε απίστευτα.. Ειδικά τα 2 σημεία αυτά..!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
balistreri
27-02-2007 @ 06:56 | Τ' αποτυπώματα αυτά ειν' όλη η ζωή μου
με τα γυαλιά μπορώ και βλέπω στην καρδιά
Ό,τι σε φθείρει εγώ το κρύβω στο κορμί μου
τη μοναξιά θα την μεθύσω μια βραδιά.
Ίσως να φταίει μόνο πως δεν θες να δεις...
πως ότι ειν' μέσα μου ειναι μονάχα η αλήθεια.
Όλα τα θρύψαλα της ένοχης σιωπής
βάλτα στην άκρη - μη σου γίνουνε συνήθεια...
Θα 'πρεπε όμως το μισό να σε πονάει
όταν αξίζεις να 'ν' γεμάτο το ποτήρι.
Άντεξε... ζήσε... όσα η ζωή χωράει
αλλά μην κάνεις σε κανέναν το χατήρι.
Όπου ο δρόμος σταματά... μέχρι και σ' άκρη
πάντα ένας άλλος εκεί δίπλα ξεκινά.
Μην ψάξεις πια παρηγοριά - σκούπισ' το δάκρυ,
και το ταξίδι σου αρχίνισε ξανά...
Προσπαθώ να απαντήσω... Αλλά δεν τα καταφέρνω τόσο καλά όσο εσύ... Καλησπέρα! | |
Αστρογιογγι
27-02-2007 @ 07:06 | αμισητο!...χα! Τι ομορφια!... | |
foteinos
27-02-2007 @ 07:32 | εξαιρετικο!! ::love.:: | |
CHЯISTOS P
27-02-2007 @ 07:48 | Απίθανη Μαρία, απίθανος ο στίχος,
κύκλος και η πορεία, που πίσω θα σε φέρει.
Απίθανος ρυθμός σου, σαν μελωδίας ήχος,
Θαύμα το σχόλιό σου, κι από το balistreri !
Καλό σου απόγευμα !
| |
Tαπεινό χαμομηλάκι
27-02-2007 @ 09:18 | Καταπληκτικό. Το κρατώ. | |
Denis
27-02-2007 @ 09:29 | Μάλλον στο Λουτράκι είχες ραντεβού με την έμπνευση, Μαρία! ::rol.:: | |
χρήστος
27-02-2007 @ 11:50 | πολύ πολύ όμορφο ως συνήθως μαρία, καλησπέρα | |
Τσακίρη Χαρά
27-02-2007 @ 12:25 | Ειναι υπεροχο ολο αλλα κολλησα εδω "Και μη νομίζεις το μισό πως με πονάει / Πάντα αδειάζω το ποτήρι της ζωής"......
Μονο εσυ θα μπορουσες να σκεφτεις να γραψεις κατι τοσο μοναδικο!!!!!
::love.:: ::hug.:: | |
Spartinos
27-02-2007 @ 23:17 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΑΡΙΑ ::up.:: | |
 |
