| |
Ως την αυγή να ταξιδέψω με χιλιάδες σκέψεις βλέμματα να
Κρύψω ‘κει που ο ουρανός γίνεται ένα με τη θάλασσα
Και δε τον ξεχωρίζεις, μάταια ρολόγια που θορυβούν τη νύχτα
που ήσυχα φέρνει το φεγγάρι, λίγο πιο πριν από το τώρα
δε πρόλαβα να το αγγίξω και χάθηκε σαν αγριοπερίστερο
πέταξε άραγε για πού; Τα λόγια μου βυθίστηκαν στην απέραντη
σκοτεινή σου αγάπη που ξετυλίγεται όλο ένα με τρόπο γνώριμα
αφύσικο σε ποιο τραγούδι βρήκες πάλι την αγάπη, τάχα σε ποιο στίχο
ακούμπησες πριν κοιμηθείς, ένα ένα τα βήματα σου ανταμώνουν
τους χτύπους της καρδιάς ‘κει που η νύχτα αποτραβιέται γκρινιάζοντας
που πάλι δε πρόλαβε την ανατολή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
