| |
Σ΄ ειδα στον υπνο μου χτες βραδυ
σαν του ονειρου ζωγραφια
που αφηνει πισω της σημαδι
του χωρισμου την μοναξια
Ησουν αγγελος αγαπης
ημουν ανθρωπος φτηνος
ησουν στον δρομο μου ο χαρτης
κ της ζωης μου ο οδηγος
Χωρις εσενα νιωθω μονος
χωρις εσενα δεν μπορω
χαριζω ολο μου τον κοσμο
για να σε εχω παλυ εδω
Χωρις εμενα πως αντεχεις
χωρις εμενα πως μπορεις
εσυ που μ' ελεγες ζωη σου
γιατι δεν ψαχνεις να με βρεις
Ισως τα λογια σου να σβησαν
στην ληθη καποιας εποχης
ισως τον πονο σου να σβηνεις
στην αγκαλια της ενοχης
Και γω μοναχος περιμενω
ελπιζω να σε ξαναδω
κι αν με νιωθεις τωρα ξενο
θυμισου ποσο σαγαπω
Χωρις εσενα νιωθω μονος
χωρις εσενα δεν μπορω
χαριζω ολο μου τον κοσμο
για να σε εχω τωρα εδω
Χωρις εμενα πως αντεχεις
χωρις εμενα πως μπορεις
εσυ που μ ελεγες ζωη σου
γιατι δεν ψαχνεις να με βρεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
