Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το τέλος του θανάτου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269381 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το τέλος του θανάτου
 ...τραυματικές εμπειρίες.
 
Εντάξει, δε λέω...
Είναι κι ο θάνατος ένα ζήτημα σοβαρό.
Και το παθαίνουν αρκετοί,
εξ' όσων γνωρίζω.
Ναι, το ξέρω πως θα το πάθω κι εγώ.
Αλλά να...είναι που
βαρέθηκα για θανάτους να μιλώ.
Αξίζει, βεβαίως, ν' ασχοληθούμε μαζί του
ως άνθρωποι, ως επιστήμονες κι ως ποιητές.
Και να μην ξεχνάμε πως κάποτε
σε κάποια γωνιά εμάς θα περιμένει.
Αλλά νομίζω πως κάναμε
ένα βασικότατο λάθος:

Αρχίσαμε να μελετάμε το θάνατο,
χωρίς καλά καλά να 'χουμε γνωρίσει τη ζωή.
Άντε! Φτου κι απ' την αρχή!

[align=right][I]Φλεβάρης 2007, Θεσσαλονίκη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κύκλος
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μάλλον θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής...
 
poetryf
02-03-2007 @ 05:38
Πολύ σωστό αυτό το τελευταίο... Πρώτα ας ζήσουμε και μετά ας πεθάνουμε! ::love.::
CHЯISTOS P
02-03-2007 @ 05:50
Ο θάνατος είναι ένα από τα αρχέγονα ζητήματα που απασχολεί το άνθρωπο.
Για πολλούς η υστεροφημία ελέγχει και καθορίζει την ζωή τους

Την καλημέρα μου, σε ψιλοχάσαμε στις δημιουργίες, ευτυχώς σε βλέπουμε στις συζητήσεις !
MASTER
02-03-2007 @ 06:10
Ήμουν πάρα πολύ καιρό στο κρεββάτι του πόνου, δεν είχα γράψει τίποτα για πολύ καιρό, η ψυχολογία μου ήταν στο ναδίρ, είχα διαβάσει μερικές δημιουργίες, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είχα και πολύ όρεξη για σχόλια. Στις συζητήσεις συμμετείχα -κυρίως- για λόγους πλήξης. Σκέψου να πρέπει να είσαι 2 μήνες μέσα στο σπίτι. Δεν έχει και πολλά να κάνεις...
Αλλά λέω να επιστρέφω σιγά σιγά... ::rol.::
agrampeli
02-03-2007 @ 06:17
Αλλά λέω να επιστρέφω σιγά σιγά

και πολύ καλά κάνεις ::yes.::
~Oνειροπαρμένη~
02-03-2007 @ 07:11
Αρχίσαμε να μελετάμε το θάνατο,
χωρίς καλά καλά να 'χουμε γνωρίσει τη ζωή.

Συμφωνώ!
::yes.::
Έχω μια απορία: Το "Σαλονίκης" είναι πραγματικό ή ψευδώνυμο; ::razz2.::
Περαστικά...
justawoman
02-03-2007 @ 07:12
Βίκτωρα καλή επάνοδο, κι ότι κακό σε κράτησε μακριά, εύχομαι να είναι παρελθόν

όμως ο θάνατος για τους ποιητές είναι ζωτικής σημασίας λέξη... ακόμη και στη δική σου δημιουργία παίζει με το αρνητικό του

δες τι γράφει λοιόν κι ένας άλλος ποιητής


Χρησιμοποίησα τις λέξεις
κατά προτίμηση τις πιο σκοτεινές.
Μ’ αυτές εργάστηκα,
μ’ αυτές και με ένα φόβο.

Στη λέξη θάνατος,
κατέφυγα πολλές φορές•
μου φαίνονταν
η μόνη αληθινή.

(Χρίστος Λάσκαρης, Σύντομο βιογραφικό)

φιλιά και να σε βλέπουμε... πάντα έχεις κάτι αξιόμαχο να καταθέσεις
::smile.::
silmariel
02-03-2007 @ 07:18
σωστός ::yes.::
Palioxaraktiras
02-03-2007 @ 11:21
WB
Κι εχεις μεγαλο δικιο
Βικτωρα
MASTER
02-03-2007 @ 11:40
Το "Σαλονίκης" είναι ψευδώνυμο, γιατί αγαπώ πολύ την Θεσσαλονίκη και είμαι και από Θεσσαλονίκη εξάλλου.
"η λέξη θάνατος ήταν η μόνη αληθινή", ωραίο αυτό...αλλά θα ήταν πιο ωραίο να υπήρχαν κι άλλες αληθινές λέξεις. Κι εγώ χρησιμοποιώ πολύ συχνά το θάνατο (εγώ έχω θανατώσει και το θεό τον ίδιο ακόμα -χωρίς παρεξήγηση και επίθεση στο θρησκευτικό συναίσθημα κανενός-). Υπάρχουν, όμως, κάποια πράγματα που βγαίνουν από μέσα σου καμιά φορά.
Σας ευχαριστώ όλους. ::smile.::
AETΟΣ
02-03-2007 @ 13:06
::yes.:: ::smile.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
03-03-2007 @ 20:59
Γεια σου παλικάρι μου. Σιδερένιος. Πόσο δίκιο έχεις.
Μα πως θα κατανόήσεις το θάνατο αν δεν κατανοήσεις τη ζωή.
Να είσαι καλά.
ballerina
02-10-2007 @ 15:26
Αρχίσαμε να μελετάμε το θάνατο,
χωρίς καλά καλά να 'χουμε γνωρίσει τη ζωή.

Όλη η αλήθεια μαζεμένη σε μία σου φράση... Με άγγιξες... ::blush.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο