ORLANDINA
15-03-2007 @ 09:18 | ::wink.:: ::wink.:: | |
ΕΛΠΙΔΑ
15-03-2007 @ 09:56 | ::yes.:: | |
Δαρεία
15-03-2007 @ 11:11 | ..επειτα ομως ξημερωνει! Και οσο πλησιαζουμε στην Ανοιξη, ολο και νωριτερα! Ολο και πιο ομορφα! ::hug.:: | |
χρήστος
15-03-2007 @ 14:40 | αχ να γινόταν να σιωπήσουν τα πουλιά
που μες στα δυο σου μάτια θλιμμένα τρυπούν
τη σιωπή μου με το άγριο ουρλιαχτό τους
να γείρω πάνω σου και ν’ αποκοιμηθώ
σαν ένα μωρό που δεν έχει παρελθόν
και το παρόν του είναι ανάλαφρο πολύ
σαν το χνούδι ενός κύκνου
που αφέθηκε στο ρέμα λίμνης
ατάραχης
καταπληκτικό ειρήνη, πραγματικά. να είσαι καλά | |
TAS
15-03-2007 @ 16:43 | αχ να γινόταν να σιωπήσουν τα πουλιά
που μες στα δυο σου μάτια θλιμμένα τρυπούν
...........................................................................................
Το βραδιάζει του Μίκη, για σένα.Για ό,τι έγραψες με τόσο συναίσθημα Ειρήνη..
Ξημέρωμα σε γύρεψα
το δειλινό σε βρήκα
και στη καρδιά σου μίλησα
στη μαύρη μοίρα μπήκα
Βοριάς χτυπάει στη πόρτα μου
και στη ψυχή μου αγιάζι
και στα πικρά τα μάτια μου
στιγμή στιγμή βραδιάζει
Τα μάτια σου εγύρεψα
στο φως να περπατήσω
να κάνω όνειρο γλυκό
καημούς παλιούς να κλείσω
Μ.Θεοδωράκης-Δ.Χριστοδούλου | |
eve2
19-03-2007 @ 10:16 | «κι έμοιαζες κύμα που ναυάγησε σ’ ένα κομμάτι γης
κι ασθμαίνει τη στερνή του υγρή σταγόνα να φυλάξει
προτού το χώμα το ζυμώσει με τη σκονισμένη υφή του....»
είχα πολύ καιρό να σε διαβάσω, τόσο που κόντευα να ξεχάσω ότι εκτός από αγαπημένη φίλη είσαι τόσο «βαθιά» Ειρήνη. keep writing!
evi | |
 |
