Σκοτάδι στολίζει την άτονη ημέρα μου,
καφέ και τσιγάρο έχω, μόνο για παρέα μου.
Όσοι κι αν είναι δίπλα μου,όσο και αν με στηρίζουν,
οι αναμνήσεις μένουν εκεί και το μυαλό μου βασανίζουν.
Με ένα ψυχρό και άδικο αντίο με αφήνεις,
την πόρτα της καρδιάς σου για μένα τώρα κλέινεις.
Τώρα δεν μπορείς να νιώσεις έστω και λίγο,
πως είναι όταν ξημερώνει και δεν βλέπεις ήλιο.
