| |
| | Αχνοκόκκινη σκέψη |  | | | Χαρισμένο σ' όλα τα ρολόγια - αντάρτες, που ταξιδεύουν μέσα στο χρόνο και όχι πάνω του . . . | | |
[color=black]Και ξαφνικά όλα τα δάχτυλα των ανθρώπων της γης,
ενώθηκαν.
Κι οι δείκτες των αναλογικών ρολογιών
σάλεψαν για τα καλά!
Μια βδομάδα θα κάνουν να συνέλθουν απ’ το σοκ
της ιλιγγιώδους ταχύτητας που τα ξαπόστειλε
μία ώρα μπρος..
Δυο φορές το χρόνο η φυγόκεντρη ζωή τους ταράζεται
κι ο κεντρομόλος παλμός της καρδιάς τους
από άχαρος κι ελεεινά αργός,
τινάζεται σε επικίνδυνα μεγέθη
μεταλλικών σφυγμών..
Τα γρανάζια του μηχανισμού
τρίζουν σαν φαγωμένα πίσω τακάκια
λασπωμένου αγροτικού
(που παρεμποδίζεται
από κλασικό μουρόχαυλο κοπάδι προβάτων σε χωματόδρομο),
όπου τέθηκαν σε λειτουργία μετά το πάτημα του πεντάλ
57χρονου ελαιοχρωματιστή,
με δυο αγόρια ανύπαντρα
και κρεατοελιά πλάι στη μύτη..
Κόκκινο…«ζουμί »
στάζει από παντού
σ’ όλο το εσωτερικό..
Μια αχτίδα αγγίζει τους δείκτες..
Ο ήλιος καυλώνει..
Καπνοί σαν φωτοβολίδες οπαδών στην εξέδρα
μιμούνται τη ροή του υγρού κι απλώνονται.
Η αναπνοή δυσκολεύει.
Τα ελάσματα πιάνουν σφιχτά τη μύτη τους..
Κάποια δεν θα τα καταφέρουν και δαγκώνουν μια
φλοίδα μπρούτζο πριν ξεψυχήσουν..
Το τέντωμα είναι αβάσταχτο.
Τα ελατήρια ξερνάνε αναμνήσεις
κι έντερα παιδικών ονείρων..
Κρότος εκκωφαντικός
(αντιληπτός μόνο σε συρμάτινα αυτιά),
συνοδεύει τα απομεινάρια της «αλλαγής»..
Μόνο το δικό μου ρολόι ζει ανενόχλητο
στους πορτοκαλοπράσινους ρυθμούς του..
Το κοιτάζεις και
τη μια είναι 10 χρόνια και 5 μέρες πίσω
(τότε που μια κοκκινομάλλα με
τεράστιες βλεφαρίδες και σφιχτό κώλο
περπατούσε πάνω στη διπλή γραμμή κεντρικής λεωφόρου,
μασώντας τσίχλα
αδιαφορώντας για τα έρμα οχήματα που
την προσπερνούσαν τρέμοντας
αριστερά και δεξιά..)
και την άλλη
6 λεπτά μπροστά
όταν η σοκολάτα μου θα ’χει ψηθεί
και θα πίνω τη πρώτη γουλιά..
Άλλοτε πάλι
θα μου δείχνει…
τα δάκρυα προϊστορικών αλόγων..
τη βερικοκιά έξω στο κήπο το 2009
ολόκληρο δέντρο..
κομμένα μπράτσα απ’ το διωγμό της Σμύρνης..
τα καλουπώματα στα θεμέλια του πρώτου οίκου ανοχής..
την τελευταία γαλάζια φάλαινα πριν αφανιστεί το είδος το 2060..
τα κλάματα των παιδιών πριν πέσουν στον καιάδα..
τη μασέλα της γιαγιάς μου ακουμπισμένη στο κομοδίνο
μέσα σε γυάλινο ποτήρι με νερό..
την βασιλική άμαξα των ανακτόρων,
χορταριασμένη,
πλάι σε ακαθαρσίες σκύλων..
το τελευταίο αστείο του Μπένυ χίλ πριν κλείσει τα μάτια..
την πρώην μου να χαϊδεύεται μπρος τον καθρέφτη και να
σκέφτεται το Γεωργούλη..
τον κεραυνό που κόβει στα δύο ένα έλατο στα 2.800 μέτρα υψόμετρο..
την αράχνη που ερωτεύτηκε μια αρσενική μύγα
και την έσωσε απ’ τον ιστό..
τον Νίκο Γκάτσο να γράφει το «πρακτορείο»..
τη γυμνόστηθη Γερμανίδα σε μια παραλία
που θα ’ρθει σε δυο μήνες να μαζέψει
το μπαλάκι απ’ τις ρακέτες πλάι απ’ το πόδι μου
ζητώντας μου μάλλον συγνώμη..
την ακούραστη θλίψη των ποταμών της Σαμοθράκης..
κάτω απ’ το γεφύρι στο χωριό πιτσιρίκια,
που ψήναμε καλαμπόκια στη φωτιά όλη νύχτα
ακούγοντας «temple of the king»
και μας περάσαν για σατανιστές..
την πρώτη έκρηξη του ηφαιστείου της Αίτνας..
την νέα εφεύρεση του Ιάπωνα Σαγαμότο το 2091
(την αόρατη ασπίδα πάνω απ’ το κεφάλι)
που θα καταργήσει εντελώς τις ομπρέλες..
το πρώτο άστρο που βούτηξε στο κενό..
κι αυτό που θα σβήσει σε 10.000.000 χρόνια..
Αυτό το ρολόι δεν θα [color=red]αλλάξει[color=black] ποτέ..
Γιαυτό είναι εκτός τόπου και χρόνου..
Γιαυτό είναι παντού και πουθενά..
Γιαυτό είναι δικό μου..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή . . . | | | |
|
Αστρόκηπος
26-03-2007 @ 16:26 | Θέλω να πέσω
μέσα σ' ένα πηγάδι με καγκουρό
και να μείνω εκεί όλο το Πάσχα.. | | Αστρόκηπος
26-03-2007 @ 16:45 | Με μπέρδεψες τώρα ειρήνη μου!
Στην πάνω ιδέα αναφέρεσαι ή στην κάτω;!
Όπως και να 'χει ευχαριστώ για την παρέα
Μέρα Καλή | | Ηλιαχτίδα
26-03-2007 @ 23:38 | Γιατι καγκουρό συγκεκριμένα????
::blush.::
Οσο για το γραπτό.....σιγουρα ολα ειναι μια άποψη... ::rol.:: | | TAS
27-03-2007 @ 04:26 | κάτω απ’ το γεφύρι στο χωριό πιτσιρίκια,
που ψήναμε καλαμπόκια στη φωτιά όλη νύχτα
ακούγοντας «temple of the king»
και μας περάσαν για σατανιστές..
::oh.:: ::yes.::
Ο ήλιος καυλώνει!!!
Και το φεγγάρι, φίλε μου, και το φεγγάρι... ::yes.:: | | Αστρογιογγι
27-03-2007 @ 04:45 | Tο πορτοκαλοπρασινο ρολοι σου καλα παει...
καλα δειχνει...και σ'ευχαριστω γι'αυτο που μοιραστηκες...μερα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
