| |
Νεφελοβάτης
27-03-2007 @ 17:07 | Χαμένος είναι ο λαός, ο άνθρωπος που λησμονεί. Το δρόμο του, τα πιστεύω του, την ιστορία του. Και αυτή τον εκδικείται.. Επαναλαμβάνεται… | | ΚΡΙΤΙΚΟΣ
28-03-2007 @ 02:30 | και μένει μόνο η γιαγιά το κόρφο της να κρύβει
μπροστά στον ήρωα παππού που στέκεται στο κάδρο.
Να κρύβει μπροστά στόν ήρωα......
Μια αλλαγη στην σύνταξη κάνε....
και μετρικά προσθαφέρεσαι λεξούλες....
Το θέμα σου ειναι ωραίο..... | | Σελίνα
28-03-2007 @ 04:04 | Ναι, έτσι είναι..
καλως ήλθες | | agrampeli
28-03-2007 @ 04:54 | ωραίο καλώς ήρθες στην παρέα ::yes.:: | | hhmaria
19-06-2007 @ 04:06 | Το συγκεκριμένο ποιημά το έγραψε ο πατέρας μου, ο οποίος απεβίωσε δυστυχώς στις 14.05.2007, απότομά από την κακιά αρρώστεια που λέμε, εντελώς ανέλπιστα και ξαφνικά. Ακριβώς δύο μέρες μετά το γάμο μου.
ψάχνοντας το γιατί και σημεία της ζωής του, ανακάλυψα την σελίδα αυτή. ο πατέρας μου έχει ένα μεγάλο αρχείο από ποιήματα, εκ των οποίων κάποια έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί.
επιθυμία δικιά μου είναι να καταφέρω εκδόσω τα ποιηματά του και πτυχές της ζωής του, γιατί δεν είναι σωστό να μείνουν σε ένα κομμάτι χαρτί, αλλά και για να τα "γνωρίσει" ο κόσμος και να σκεφτεί...
Τα κόλλυβα δεν κρατάν ζωντανή καμία μνήμη κανενός ανθρώπου
Μπαμπά, αν κάπου υπάρχεις μου λείπεις πολύ !
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
