Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Έρωτας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έρωτας
 Αφιερωμένο σε κείνους και κείνες που το ‘χουν ζήσει και σε κείνους που το ψάχνουν, γιατί υπάρχει.. Και μπορείς να το βρεις.. Εύχομαι μόνο δίπλα τους να μείνει..
 
Σαν έχεις δει τον ήλιο ν ανατείλει στα μάτια της,

Το φεγγάρι να λάμπει στα μαλλιά της,

Απ’ το χαμόγελό της να γεννιούνται ουράνια τόξα,

Απ’ το γέλιο της να γεμίζει με χρώματα η πλάση,

Απ’ το βλέμμα της σαν σε κοιτά να κοκκινίζουν οι άγγελοι,

Απ’ τη μιλιά της όταν σου σιγοψιθυρίζει να σιωπούν τα αηδόνια τη μουσική να ακούσουν,

Απ’ τη γλύκα του φιλιού της να βγάζουν φτερά οι δαίμονες, άγγελοι για να γίνουν,

Αν είναι δίπλα σου και νιώθεις πως τα πάντα είναι φως,

Αν μακριά της τα πάντα σου φαίνονται ερημιά,

Αν το ζέφυρο έχεις ακούσει να σε ταξιδεύει με την ανάσα της όταν κοιμάται δίπλα σου και με λατρεία την κοιτάς,

Αν τα βουνά σου φαίνονται πετραδάκια το χέρι σαν σου κρατά,

Αν τα βότσαλα γίνονται βουνά σαν είναι μακριά σου,

Αν όλα τα ταξίδια σου σε κείνη καταλήγουν,

Αν σε κάθε τραγούδι ακούς τ’ όνομά της,

Όταν στην αγκάλη της παίρνεις μια γεύση απ’ τον παράδεισο,

Όταν τη σκέφτεσαι και ενσαρκώνεται κι η πιο μυστική σου φαντασίωση,

Όταν όλα τα όνειρα, τα θάματα, την ομορφιά, τα βλέπεις στη μορφή της,

Όταν το δέρμα της πιο απαλό κι απ’ το μετάξι νιώθεις στα ακροδάχτυλά σου,

Όταν περπατάς στα σύννεφα σαν με τα χείλη σου το σώμα της διατρέχεις,

Όταν σμίγετε και σταματά ο χρόνος, και σ’ όλους ταυτόχρονα τους παραδείσους βρίσκεσαι που οι άνθρωποι αναζήτησαν και σ όσους θα αναζητήσουν,


Ε τότε η καρδιά σου ξέρει…


Πως τίποτα, δε ‘θάνε αρκετό ποτέ αν δίπλα σου δεν είναι…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ονειρέματα
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο
 
Νεφελοβάτης
28-03-2007 @ 08:19
Είναι κάτι που το έγραψα χθες, πριν ο κόσμος μου προχωρήσει παραπέρα, και είχα σκοπό να το ανεβάσω αργά το βράδυ αλλά το άφησα για σήμερα μήπως και χρειαζόταν κάποιες διορθώσεις… Φυσικά δεν χρειαζόταν… Γιατί κάτι αληθινό ποτέ δεν τις χρειάζεται, και καλό είναι να λες αυτά που αισθάνεσαι στην ώρα τους, γιατί ο χρόνος και ο καιρός δεν σε περιμένει.. Και είναι τραγικά ειρωνικό κάποιες φορές το πόσο απόλυτα και πώς, μπορείς να βιώσεις αυτό το τόσο απλό, κάνε αυτό που θες σήμερα, γιατί το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ.. Ή να ναι διαφορετικό απ αυτό που περίμενες..
Γι αυτό το παραθέτω, γιατί νιώθω πως δεν του αξίζει να χαθεί, και πως αφού γεννήθηκε, κάτι έχει να πει, να δώσει, όσο άκαιρο και να ναι για μένα.. Άκυρο πάντως δεν είναι…
mikrimagissoula
28-03-2007 @ 08:17
Αυτό που διάβασα είναι υπέροχο... ::yes.::
σίγουρα δεν του άξιζε να χαθεί ::blush.::
primavera
28-03-2007 @ 08:37
Άνοιξη ξανά αλήθεια τι να θυμηθώ
απ' τον καιρό που οι δυο μαζί
ξεκινούσαμε εμείς
Ραντεβού στη χαρά
ναι ο έρωτας δίνει φτερά

θα σταθώ στον τελευταίο στίχο αυτό του τραγουδιού
ναι ο έρωτας δίνει φτερά!!!

σχετικό ή άσχετο,εσύ λές οτι καλό είναι να λες αυτά που αισθάνεσαι στην ώρα τους...
ε εμένα τώρα αυτό μου ήρθε στο μυαλό!
::smile.::
Νεφελοβάτης
28-03-2007 @ 09:09
Σ ευχαριστώ mikrimagisoula είναι παρήγορο να το βλέπει και κάποιος άλλος έτσι..
Νικολ, αφού σου έρχεται, το νοιώθεις καλά κάνεις και το λες. Και είναι σχετικό με τον τρόπο του.. Όσο γι αυτό που λέω, και συ το φώναζες εχθές απ το γραπτό σου, και το είδα και το επικρότησα... Αλλά μια που λέμε αυτά που μας έρχονται, εδώ πάει το «αν δεν πάθεις…».
Μένω λοιπόν και γω στον τελευταίο στίχο του τραγουδιού… ::smile.::
TAS
28-03-2007 @ 15:30
Αν το ζέφυρο έχεις ακούσει να σε ταξιδεύει με την ανάσα της όταν κοιμάται δίπλα σου και με λατρεία την κοιτάς

Ναι αλλά...Αλλά ας μη χαλάσει η πείρα το ...όνειρο ::sad.:: ::smile.:: .....
Νεφελοβάτης
28-03-2007 @ 17:04
Το όνειρο είναι που αξίζει να αναζητούμε πιστεύω ΤΑS, όσο ουτοπικό και αν φαίνεται.. Όσο κι αν μας λένε πώς δεν υπάρχει, όσα σφάλματα και να κάνουμε.. Τώρα, αν θα αφήσουμε τη σκουριά και της πληγές να το χαλάσουν, ε εκεί είναι το στοίχημα.. Πότε το χάνουμε, πότε το κερδίζουμε, αλλά για τα μεγάλα είμαστε, αυτά είναι που μετράνε… Αρκεί να σηκωνόμαστε στα πόδια ξανά… ::smile.::
iokasth
28-03-2007 @ 17:47
Αν τα βουνά σου φαίνονται πετραδάκια το χέρι σαν σου κρατά..

Ολόκληρο μια διαπίστωση, και μια επιθυμία να συνεχιστεί αυτή η μαγία. Υπέροχο , ενα όνειρο πανάκριβο....κάπου έχει δίκιο και ο ΤΑΣ, (φοβάμαι)
Καλή σου Νύχτα.
ΝεφΕλλη
Νεφελοβάτης
28-03-2007 @ 18:58
Σ ευχαριστώ Νεφέλλη.. Και ναι είναι μια σωστή επισήμανση αυτή του ΤAS. Τώρα μια και που ξεκινήσαμε να μιλάμε για πείρα, η όχι και ιδιαίτερα μεγάλη δικιά μου, αλλά η πραγματικά αστείρευτη αυτών που έχουν ονειρευτεί και την καταθέτουν μέσα απ τα γραπτά τους (μια και είμαι ένας αθεράπευτος βιβλιοφάγος, και κάνω σαν μικρό παιδί μπροστά σε μια γυάλα με γλυκά όταν βρίσκομαι σε βιβλιοπωλείο), με έχει διδάξει κάτι..
Αυτό που έχω βάλει σαν υπογραφή…
Μιλώντας για το όνειρο καθαυτό..
Καλό ξημέρωμα.
iokasth
29-03-2007 @ 03:01
Καλέ μου Νεφελοβάτη, υποκλίνομαι μπροστά στα βιβλία, και στην
πείρα αυτών που έχουν καταθέσει...Η υπογραφή σου παρήγορη
και εύχομαι να πραγματοποιείται ....
Πάνω όμως σε αυτό, θα είχα να πω πολλά, από δική μου πείρα και ανώμαλη προσγείωση.
Την Καλημέρα μου.
ΝεφΕλλη
agrampeli
29-03-2007 @ 08:40
ΥΠΕΡΟΧΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ::yes.::
Tinkie
29-03-2007 @ 09:37
ΤΙ ΝΑ ΠΩ....ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ ΕΣΥ Μ ΆΥΤΟ ΣΟΥ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ...ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΑΝ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΟΥ, ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΕΦΕΛΟΒΑΤΗ
Νεφελοβάτης
29-03-2007 @ 12:39
Βασικά και δικιά μου προσωπική πείρα εμπεριέχει επίσης κάποιες πολύ ανώμαλες προσγειώσεις Νεφέλλη… Τώρα το τι θα γίνει κανείς δεν ξέρει, μόνο να ονειρευτεί μπορεί. Για τα μεγάλα, για τα αληθινά, γι’ αυτά που την καρδιά αγγίζουν..

Σ ευχαριστώ πολύ Ναταλία.

Και συ να είσαι καλά Χρυσάνθη, σ ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια.
::smile.::
Ηλιαχτίδα
23-06-2007 @ 01:30
Κι ύστερα φεύγει.....σαν να μην σε γνωρισε ποτε....σαν να μην υπηρξες ποτε.......
και μενεις εσυ να αναρωτιεσαι αν ονειρευοσουν τους μηνες αυτους......η τα χρόνια......και συννηδητοποιεις πως τα χρόνια εχουν περασει.......και εισαι σε μια ηλικια διαφορετικη απο κεινη που ήσουν τοτε που την (τον) εβλεπες ετσι......
Και μετα οργη γεμιζεις ....γιατι δεν εισαι σιγουρος αν εκεινη (ος) νιωθει ξανα ετσι για σενα. Κι αν στην τελικη ενιωσε ποτε. Η μηπως νομιζεις πως ένιωθε...;
Μα αν ένιωθε οτι και συ θα ηταν εδω τωρα. Μαζι σου. Και δεν χρειαζεται να αναρωτιοσασταν για τιποτα. Γιατι η αγαπη θα συνεχιζε να υπαρχει.
Ομως δεν υπαρχει αγαπη.
Οχι δεν υπαρχει και το καταλαβα και γω πια . Αργα μεν αλλα το καταλαβα.
Και έβαλα ενα πλεγμα στα συναισθήματα.
Οχι. Δεν θελω πια να αισθάνομαι. Να νιωθω. Τιποτα δεν θελω.
Ισως να εχω αναγκη καποια πράγματα. Οπως ολοι μας.
Μα τι οφελει αν δηλητιριαστεις ξανα?
να πονας για ακομη μια φορά?
Ξερω.......λαθος θα μου πεις. Γιαιτ πονας και τωρα. που δεν τα εχεις ολα εκεινα που θα θελες.
Ετσι ειναι η ζωη Θοδωρη τελικα.
Πουτανα λενε.
Και πολλα πράγματα έχουμε μαθει να τα φορτωνουμε στο "θηλυκο".
Γιατι.....κι αυτος που παει στις πουτανες λοιπον ειναι καλυτερος?
μηπως να ικανοιποιήσει το εγω του δεν παει κι αυτος?
Αγαπες.......και λουλουδια........
Λουλουδια και γλαστρες............
Που καποια στιγμη τις τρως στο κεφάλι και παθαινεις μια αναλαμπή ας πουμε του τυπου "ποιος ειμαι.......που παω ......τι θα ήμουν αν δεν ημουν αυτο που ειμαι" και αλλα τετοια χαζα........
Ναι......υπεροχο να γραφεις αυτα που σκεφτεσαι. Και γω το κανω και πολλοι απο μας.......
Αλλα κατι μου ειπες χθες και το "κρατησα".
Κατι που γνωριζω και γω βεβαιως καλα.
Αλλα ζητα η καρδιά και αλλα το μυαλό..
Ετσι ειναι. ΠΟτε δεν τα "βρηκαν" αυτα τα δυο μεταξύ τους...
Και θα τα βρουμε εμεις με τον καθενα που λεει οτι μας λατρευει χρονια ολοκληρα και υστερα την "κανει" με ελαφρια πηδηματάκια??
Ψάχνε εσυ λοιπον την γατουλα με τη ροζ μυτουλα και γω να κανω συλλογη απο "κεντριά" να δουμε τι θα καταλαβουμε και οι δυο μας..
Και οι τρεις και οι δεκατρεις απο πανω .......και ολοι μας που ολα υπεροχα τα βλεπουμε. Και μετα αρχιζουμε τα δραματικα...
Με αφησε με εκανε με εδειξε..........και πιο μετα βρισκουμε σημεια της φυσης και του πλανητη εντος και εκτος να πουμε τον πονο μας. Ξερεις........λιμνιες φεγγαρια , θαλασσες, τραγουδια με θαλασσες τυπου "θαλασσα πλατια" κλπ κλπ κλπ...
Αγαπες και λουλουδια και τριχες κατσαρες. Τις ξερεις? Μοιαζουν με τις βελονιτσες που χρησιμοποιεις.
Αληθεια......εχετε σκεφτει ποτε εσεις οι γιατροι να ανακαλυψετε που ακριβως μπορουμε να βαλουμε βελονες ωστε να εξαφανιστουν τα αισθήματα απο μεσα μας να ησυχασουμε?

Αααχ ωραια τα ειπα πρωι πρωι. Το ευχαριστηθηκα.
Αντε. Ριξε και καμια πετρουλα στη θαλασσα για μενα σημερα.
Και αμα περασει και κανεις γνωστο σου επιτρεπω να του την ριξεις στο κεφαλι.
Θυμασαι τι σου ειπα πριν λιγες μερες??
ΕΓΩ Μ Ο Ν Ο ΣΚΟΤΩΝΩ!!!!
Θυμασαι τι μου ειπες εσυ?
ΖΥΓΟΣ........
Δεν βαριεσαι βρε Νεφελ.......... σε ολους μας κατι εχει συμβει για να θελουμε να σκοτωσουμε.
Ας πουμε οτι εμεις οι γυναικες ειμαστε πιο σκληρες.
Και ειμαστε . Δεν το αρνουμαι.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο