| |
Ασάλευτη πολη, βυθισμένη στην ερημιά
Ξεθωριασμένες,άραχνες εδω οι γειτονιές
Παλάτια και φτωχόσπιτα όλα ρημάδια πιά
Λημέρια για φαντάσματα,φωλιές για τις οχιές.
Γκρεμμισμένοι οι κήποι νεκρά τα περιβόλια
Τωρα ,πλάι στα λειψανα μιας αλλης εποχής
Φυτρώνουν σιδερόχορτα ,άγρια τριβόλια
Κι αγκάθια...,συρματένια αγκάθια της ντροπής.
Άξενη ως πέρα και βουβή η παραλία ,
Ασύχαστη η θάλασσα ψυχρή και σκοτεινή
Κλαίει η άμοιρη τα παλιά της μεγαλεία
Που εχασε αδόκητα εκείνο το πρωί.
Κι η Ρωμιωσύνη που έλιωσε ν’αγναντεύει,
Πως έγινε ο θησαυρός μαύρο κοιμητήρι
Πάλι τη πόλη με τους ξενους παζαρεύει
Μεθά με το πιοτό τους…. και κάνει χαρακίρι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
