| |
Κάτι απ’ τ’ όνειρο πιο πέρα να με πάει
Ψάχνω συχνά καθώς καπνίζω θολωμένος
Είναι ο έρωτας κομήτης και περνάει
Ένας πλανήτης του μυαλό μου παγωμένος
Κι είναι φορές που με τρομάζει το σκοτάδι
Μέσα του κρύβει όσα κοίταξα στα μάτια
Τρέχει στα δάχτυλα ο θάνατος σαν χάδι
Και μου σκορπάει της ψυχής μου τα κομμάτια…
Ξύνω πληγές και νοσταλγώ άλλη μια μέρα
Μια διαδρομή την ερημιά μου να χωράει
Ένα κατάλαβα, πιο πέρα κι από μένα
Υπάρχει κάποιος που τα πάντα κυβερνάει
Κι είναι στιγμές που τον ακούω να μου λέει
΄΄ Κλείσε τα μάτια σου ανόητε και άκου
Μέσα σου ζει ότι στον κόσμο παραπαίει
Και σου γεμίζει τα κενά του αοράτου…
Κάτι απ’ τ’ άγνωστο πιο πέρα να γνωρίσω
Θέλω συχνά κι αναρωτιέμαι μεθυσμένος
Ποιος είμαι εγώ τον εαυτό μου να ορίσω
Και πως ν’ αντέξω που είμαι τόσο κουρασμένος
Κι άλλοτε πάλι με μπερδεύει η αγάπη
Και με τρελαίνει και με κάνει έναν ξένο
Έναν ζητιάνο που κυλιέται στην απάτη
Έναν αλήτη νηστικό και παθιασμένο…
www.mymythos.eu
Σαββάτο και Κυριακή από τις 11 μέχρι όσο αντέξουμε….
(Κώστας Μπαρμπαγιάννης)
Μύθος και Φαντασία)
2310-869 769
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
