| |
φοβάμαι τις φωνές
που άγκυρες δε ρίχνουν
ανάσες και αντοχές
μόναχα ακουμπάνε
ξόφαλτσα πονάνε
τσιγάρα διαδρομές
το φταίξιμο που ρίχνουν
σε άδειανες στιγμές
που ψεύτικα γεννάνε
της τρέλλας το μωρό
φωνάζω δε μπορώ
μονή μου να ξενυχτάω
να σε αναζητάω
σαν κλαίνε τα τολμώ
μοναξιές να ξεκολλάω
της τρέλλας το μωρό
να αγγίζει ουρανό
πορτόκαλί φεγγάρια
που ντρέπονται πολύ
και μπαίνουν στα συρτάρια
φοβούνται το φιλί
ξανα εδω στης μοναξιας τον πανικο
μία μία να μετρώ
ανάσες μου που σπάνε
πάνω στα κύμματα
ψυχής αγγίγματα
πόσο με τρυπάνε
αχ και να μουν θάλασσα
όλα όσα χάλασαν
να τα αγκάλιαζα
να μην πονάνε
ομως δε γίνεται..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
