| |
| | Σ'ό,τι αόρατο, κρύβεται στα ξάρτια |  | | | Νομίζω το ξέρεις τώρα πιά, η αγάπη για να νικήσει θέλει δυο. Ένας ίσον κανένας... | | |
Και τελικά?
Θες νά'σαι γιά πάντα ξωτικό?
Να'ρχεσαι να μου γιατρεύεις τις πληγές την ώρα που κοιμάμαι κι ύστερα μες τα ξάρτια να μου παίζεις το κρυφτό?
Και?
Τι νόημα έχει αυτό?
Να'μαι καλά?
Μα πώς να'μαι όταν χάνεσαι δίχως να σε δώ?
Η αγάπη δεν ζεί μέσα σε κλειστές λαβωματιές.
Ζεί την ώρα που η σάρκα ειναι ανοιχτή και τ'άλυκο αίμα της ψυχής μου, γράφει κόκκινες τις σελίδες της δικής σου.
Η αγάπη ζεί μέσα σ'αυτό που θα δείς στα μάτια μου να γεννιέται την ώρα της γιατρειάς.
Ζεί και μέσα σ'αυτό που θα δώ εγώ στα μάτια τα δικά σου, όταν θα στέκεις στο πλευρό μου, την ώρα που θα δουλεύω το σπαθί.
Η άλλη, η κρυφή, δεν ζεί, απλά αργοπεθαίνει...
θύμα εκείνων που την θάβουν εκεί, πίσω απ' τα πνευμόνια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
16-04-2007 @ 00:47 | Τέλειο!!! ::theos.:: | | Σελίνα
16-04-2007 @ 03:05 | πολύ όμορφο...
Καλημέρα | | MARGARITA
16-04-2007 @ 03:28 | Ο τίτλος εξαιρετικός...μου άρεσε πάρα πολύ Γιώργο ::hug.:: | | annaΤi
16-04-2007 @ 03:43 | μμμμ... έχει μυρουδιά θάλασσας, έχει και σπαθί... και μπόλικο μαζωχισμό!!!! ::yes.::
ωραίο, Γιώργο... | | EKI
16-04-2007 @ 04:56 | Γιώργη και μόνο ο τίτλος έφτανε
τα άλλα ήταν περιτά
όσο για το σχόλιο σου, ................(τουμπεκί ψιλοκομμένο)
::wink.:: | | Palioxaraktiras
16-04-2007 @ 07:23 | Μερικες φορες (αρκετες) σε γουσταρω πολυ | | agrampeli
16-04-2007 @ 07:38 | πολύ πολύ καλό ::yes.:: | | silmariel
16-04-2007 @ 10:43 | ωραιότατο!
Η άλλη, η κρυφή, δεν ζεί, απλά αργοπεθαίνει...
θύμα εκείνων που την θάβουν εκεί, πίσω απ' τα πνευμόνια...
και σαπίζει.. ::sad.:: | | justawoman
16-04-2007 @ 14:45 | Έγραψες!
Σχόλιο και πόίημα εξαιρετικά! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
