| |
| | Στην άμπωτη του χρόνου |  | | | Καλά Χρονοταξίδια σε όλους. | | |
Είναι παράξενο πράγμα ο χρόνος. Έχει παλίρροια και άμπωτη σαν τη θάλασσα. Κάτι που γίνεται στο παρελθόν συσχετίζεται με έναν τρόπο ασύνδετο εκείνη τη στιγμή με το μέλλον. Χωρίς να έχει όμως τη γνωστή σχέση του αιτιατού-αποτελέσματος. Αλλά κάτι πιο δυσδιάκριτο και αιθέριο, κάτι σχεδόν μαγικό. Το καταλαβαίνεις αργότερα αυτό, πολύ αργότερα.. Κάποια γεγονότα λοιπόν που όταν συνέβησαν μπορεί και να μην τους είχες δώσει μεγάλη σημασία. Αν και ένιωθες πως είχαν κάτι το ιδιαίτερο..
Όπως μια ταινία ας πούμε. Που είχες δει πριν μερικά χρόνια. Και κάτι ένιωθες να σου λέει, αλλά δεν ήξερες τι ακριβώς. Και την ψάχνεις αλλά δεν μπορείς να τη βρεις. Και τη βρίσκεις από το πουθενά, χρόνια αργότερα.. Και τώρα σου λέει, αυτό που τότε δεν μπορούσες να δεις..
Το «Θα σε βρω στον Παράδεισο» είναι η δικιά μου ταινία, με τον Ρομπιν Γουίλιαμς.. Αν και έχω δει πολλές ταινίες αυτή μου είχε κάνει μια ιδιαίτερη εντύπωση, χωρίς να ξέρω ακριβώς γιατί.. Ναι είχε καλά στοιχεία αλλά έχω δει και πιο μεστές σε νοήματα, και πιο φαντασμαγορικές.. Τώρα βλέποντας την με άλλο μάτι, κατάλαβα..
Όταν αναλογιστείς τι έχεις κάνεις μέχρι τώρα, πόσα απ αυτά που ήθελες τα πέτυχες, και μπορεί να είναι αρκετά, βλέπεις το εξής. Τα έχεις κάνει, όχι μόνο γιατί είχες τύχη, όχι γιατί ήσουν πάντα ο πιο δυνατός ή καμιά ιδιοφυΐα, αλλά για ένα βασικά λόγο. Δεν εγκατέλειπες, δεν τα παρατούσες, συνέχιζες κόντρα σε λογικές και καταστάσεις πολλές φορές εκεί που οι άλλοι σταματούσαν. Ή που δεν αποτολμούσαν καν. Κόντρα σε όλα πολλές φορές συνέχιζες, και τα κατάφερνες.
Όμως αυτό έχει σχέση με αυτό που ατομικά, μόνος σου θέλεις και καταφέρνεις, που εξαρτάται απ τη δική σου προσπάθεια.. Όταν έχει να κάνει σχέση και με κάποιον άλλο, τότε είναι διαφορετικά. Πας μέχρι εκεί που είναι δίπλα σου όσο σε θέλει και κείνη. Όχι ότι μπορείς να κάνεις και πολλά αν δεν ισχύουν αυτά. Μπορείς βέβαια να αφήσεις την καρδιά σου εκεί.. Έστω και βιώνοντας τη θλίψη σου μένεις. Είναι όμως καθαρά δικό σου, όχι δικά σας πια.
Και εκεί είναι η επιλογή λοιπόν. Θα την αφήσεις εκεί; Μπορείς όμως να κάνεις και αλλιώς;
Μπορείς, εσύ που δεν τα παράταγες ποτέ, να εγκαταλείψεις, έστω και αν σε πάει στη δική σου κόλαση αυτό.. Αν γίνει για να είναι καλά, ας συμβεί κι αυτό.
Οπότε βρίσκεσαι στην πιο ψηλή κορυφή, του πιο μακρινού βουνού, και αγναντεύεις. Την πλάση από κάτω, την τόσο μακρινή, τα σύννεφα που πάνω τους περπάταγες. Και μ ανοιχτά τα χέρια κοιτάς προς τα πάνω, και καλωσορίζεις τον ήλιο και τον άνεμο, που σου χαϊδεύει τα μαλλιά. Και τον αφήνεις να παρασύρει τα πάντα. Συναισθήματα, σκέψεις, συνείδηση. Τα αφήνεις όλα να σκορπιστούν σαν αφυδατωμένα ροδοπέταλα και να ταξιδέψουν μαζί του. Δε σε νοιάζει που θα πάνε, που θα καταλήξουν, ούτε το τι θα γίνει μετά.
Μόνο που καθώς χάνεσαι σκέφτεσαι αυτό που είδες σε μια απ τις τελευταίες σκηνές.. Αυτό που είπε ο πρωταγωνιστής.
«Σε συγχωρώ αγαπημένη μου. Όχι για τις ένοχές που νιώθεις και άδικα σε έφεραν εδώ. Για το ότι είσαι τόσο υπέροχη και σ αγαπώ τόσο πολύ, που είμαι πρόθυμος να χάσω τη συνείδηση μου, και τον εαυτό μου τον ίδιο για σένα. Συγχώρα με και συ για όσες φορές σ’ απογοήτευσα, ειδικά για τώρα.. Δεν μπορώ να σε σώσω απ΄ τον εαυτό σου, οπότε κάνω αυτό που μπορώ. Και έτσι επιλέγω να μείνω στην Κόλαση μαζί σου, παρά να είμαι στον Παράδεισο μόνος..».
Και κει στην άμπωτη του χρόνου, νιώθεις πως αυτό είναι που θέλεις και ζητάς, να βρεις κάποιον άνθρωπο που να νιώθει έτσι για σένα και συ για αυτόν.. Αλλιώς τίποτα δεν έχει σημασία, πιο καλά να ταξιδεύεις με τον άνεμο..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο | | | |
|
primavera
18-04-2007 @ 15:25 | Και έτσι επιλέγω να μείνω στην Κόλαση μαζί σου, παρά να είμαι στον Παράδεισο μόνος..».
τα είπες όλα Θοδωρή μέσα απο αυτό το στίχο.........
::rol.:: ::love.:: | | Νεφελοβάτης
18-04-2007 @ 15:30 | Αξίζει πάντως να τη δει κανείς την ταινία. Και είχε τελικά happy end, το τι γίνεται στη ζωή βέβαια είναι άλλο θέμα.. ::smile.::
Σε ευχαριστώ Νικόλ, αν και το συγκεκριμένο ήταν κομμάτι απ’ την ταινία.. Αλλά το νιώθω, το καταλαβαίνω απόλυτα, για αυτό και το έβαλα..
Να είσαι καλά, καλό Βράδυ. | | .ΜΙΛΕΝΑ.
18-04-2007 @ 15:42 | Και κει στην άμπωτη του χρόνου, νιώθεις πως αυτό είναι που θέλεις και ζητάς, να βρεις κάποιον άνθρωπο που να νιώθει έτσι για σένα και συ για αυτόν.. Αλλιώς τίποτα δεν έχει σημασία, πιο καλά να ταξιδεύεις με τον άνεμο..
..Μόνο τότε αποκτά νόημα η ζωή..Καλό ξημέρωμα Θοδωρή με τα ωραία σου ::hug.:: | | Νεφελοβάτης
18-04-2007 @ 16:40 | Σ’ ευχαριστώ Μιλένα. Και ναι έτσι έιναι, μόνο τότε αποκτά..
Καλό ξημέρωμα και σε σένα. ::hug.:: | | MARGARITA
18-04-2007 @ 23:05 | Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο.....
Τα όνειρα είναι η ζωή που δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε ζάφτι
διάβασα σε ένα βιβλίο....
την ταινία την έχω δει...αναφέρεται σε μια αγάπη πάνω απ την αγάπη...έχει νόημα...
καλή σου μέρα Νεφελοστιχοπούλι | | Ηλιαχτίδα
18-04-2007 @ 23:35 | Με ταξιδεψες και με γεμισες εικονες..
Καλημερα ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
