justawoman
26-04-2007 @ 11:29 | Ίσως δεν τις ξεχάσαμε, ίσως τις σπρώξαμε στα βάθη της ασύνειδης μνήμης γι' αυτό και μας νοσταλγούν.
Είναι εξαιρετικό το ποίημα spinoza όπως και η γραφή σου γενικότερα κι αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφική σου διάθεση
Εύγε!
::smile.:: | |
absurd
26-04-2007 @ 13:40 | Πολύ όμορφο αγαπητέ Baruch. Και πολύ μελαγχολικό.
Σκέφτομαι τώρα – το να ξεχνάμε το παρελθόν μας σημαίνει ότι το έχουμε
χάσει κάπου στο σκοτεινό ασυνείδητο. Τι γίνετε λοιπόν αν η μέρες αυτές
σταματήσουν να μας νοσταλγούν; Χάνουμε την πιθανότητα να τις ξανά
θυμηθούμε, να τις αναστήσουμε κατά κάποιο τρόπο; | |
χρήστος
26-04-2007 @ 14:46 | καταπληκτικό φίλε, να είσαι καλά | |
Spinoza
26-04-2007 @ 16:01 | Θέλω να πιστεύω πως όχι absurd. Δε χάνουμε ποτέ την πιθανότητα να τις ξανά θυμηθούμε όσο αυτές μας νοσταλγούν. | |
AleXandros K.
26-04-2007 @ 17:25 | Πολύ ωραίο Spinoza....ειδικά το τελευταίο τετράστιχο φοβερό
Καλό βράδυ | |
MARGARITA
26-04-2007 @ 17:39 | Με την Τζαστ...εύγε σου | |
agrampeli
27-04-2007 @ 07:56 | πολύ ωραίο ::yes.:: | |
ΛΕΩΝ53
28-04-2007 @ 02:05 | Καλημέρα Spinoza
....Μας νοσταλγούν οι μέρες που ξεχάσαμε
Γι’ αυτό κι ερμαφρόδιτοι οι έρωτές μας
Γι’ αυτό και ασθμαίνουσες οι αγάπες μας
Κι ανερυθρίαστοι οι χωρισμοί μας....
Πάρα πολύ όμορφες σκέψεις...που τις αποδίδεις υπέροχα.
Μπράβο σου
Καλό Σ/Κ
Ηλίας | |
 |
