| |
| | ροπή προς το ανεπίστρεπτο |  | | | καλό βράδυ σε όλους | | |
Έτσι ως περνά ο καιρός , εξοικειώνομαι
με τις απώλειες ανθρώπων και στιγμών
μοιραία πολύ, σοφά πολύ, οφείλοντάς τους χάρη
γιατί αναπολώντας τες απώλεσα το φόβο του άγνωστου
αφού –λέω μέσα μου- το υπέστησαν κι αυτοί,
μπορώ κι εγώ να το υποστώ
το ίδιο αδιαμαρτύρητα, το ίδιο ήσυχα,
δίχως μεμψιμοιρίες κι άλλα παρόμοια
αφού του σύμπαντος η τάξις το προστάσσει
μήτε στον ερχομό μήτε στην αναχώρηση του
μην έχει δικαιοδοσία, μήτε λόγο ο άνθρωπος…
Στιγμές παρακμιακής περίσκεψης μιας νόησης γηραιάς;
μάταιες Φιλοσοφίας δοκιμές; Κοινές μελέτες χρόνου;
Ίσως…
εκείνο που καλά γνωρίζω μοναχά
είναι πως μερικές φορές νιώθω
να συμμετέχω άθελά μου στην κίνηση της γης
στους άοκνους κύκλους της μοιραία πως με παρασέρνει
έτσι όπως ανεπαίσθητα πολύ , εγωκεντρικά πολύ
γύρω απ’ τον εαυτό της περιστρέφεται…
κι έτσι , ακόμη κι όταν είμαι άπραγος κι ακίνητος
νιώθω τη θέα μπροστά στα μάτια μου να μεταβάλλεται
να αλλάζει διαρκώς, δίχως δική μου συμβολή
ή έστω συγκατάθεση.
Κι αυτό κάποιοι το λένε ισορροπία
ή φυσική ροή, ή αρμονία του σύμπαντος
μα εγώ το λέω- απλά- ροπή προς το ανεπίστρεπτο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | http://luogointerno.blogspot.com/ | | | |
|
αυγουστης
26-04-2007 @ 16:06 | ::up.:: ::up.:: ροπή προς το ανεπίστρεπτο, μαγικό!!! | | Μαρία Χ.
26-04-2007 @ 16:09 | "Έτσι ως περνά ο καιρός , εξοικειώνομαι
με τις απώλειες ανθρώπων και στιγμών
μοιραία πολύ, σοφά πολύ, οφείλοντάς τους χάρη
γιατί αναπολώντας τες απώλεσα το φόβο του άγνωστου
αφού –λέω μέσα μου- το υπέστησαν κι αυτοί,
μπορώ κι εγώ να το υποστώ
το ίδιο αδιαμαρτύρητα, το ίδιο ήσυχα,
δίχως μεμψιμοιρίες κι άλλα παρόμοια
αφού του σύμπαντος η τάξις το προστάσσει
μήτε στον ερχομό μήτε στην αναχώρηση του
μην έχει δικαιοδοσία, μήτε λόγο ο άνθρωπος…"
Ευτυχώς που μπορείς εσύ Χρήστο και περιγράφεις με λόγια σοφά τα ανείπωτα... καλό σου βράδυ!!! | | AleXandros K.
26-04-2007 @ 17:13 | "κι έτσι , ακόμη κι όταν είμαι άπραγος κι ακίνητος
νιώθω τη θέα μπροστά στα μάτια μου να μεταβάλλεται
να αλλάζει διαρκώς, δίχως δική μου συμβολή
ή έστω συγκατάθεση.¨"
Πολύ αληθινό Χρήστο....το έχω νιώσει και εγώ!
Και γενικά όλο το ποίημα πάρα πολύ ωραίο και με πολύ νόημα...
Καλό ξημέρωμα
| | MARGARITA
26-04-2007 @ 17:31 | Κι αυτό κάποιοι το λένε ισορροπία
ή φυσική ροή, ή αρμονία του σύμπαντος
μα εγώ το λέω- απλά- ροπή προς το ανεπίστρεπτο.....
Κι αυτό εγώ το λέω απλά....θαυμάσιο...καλό ξημέρωμα... | | Ηλιαχτίδα
26-04-2007 @ 22:57 | πολυ πολυ καλό ::yes.:: | | Spartinos
27-04-2007 @ 01:56 | ΥΠΕΡΟΧΟΣ .....ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΧΡΗΣΤΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.:: | | ΛΕΩΝ53
27-04-2007 @ 04:30 | Καλημέρα Χρήστο.
Γράφεις υπέροχα. | | Αλέξης Αδάμου
27-04-2007 @ 08:12 | Σαν κύμα οι λέξεις σου χαϊδεύουν όνειρα γλυκά,
άλλοτε απαλά και άλλοτε με ορμή.
Μία πάνω, μία κάτω, μια προς την Ανατολή,
και μια προς την Δύση…
| | agrampeli
27-04-2007 @ 08:24 | θαυμάσιο... ::yes.:: | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
27-04-2007 @ 08:28 | .................... ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
