| |
Ταξιδεύουν οι σκέψεις σου
Στο απόλυτο πουθενά που η ζωή ζωγραφίζει
Σε ένα πίνακα με ανύπαρκτο θέμα
Οι σκιές που χορεύουν στο περίγυρο
Δάκρυ κόκκινο βρέχουν,
Προσπαθώντας ένα έργο να αφήσουν για πρότυπο,
Στην ατέλεια, στην ασκήμια της.
Είναι αυτό που γυρεύεις…κάτι αλλιώτικο,
Μα εκείνη να σου δώσει δεν έχει
Παρα μόνο δυο σταγόνες χαράς μέσα στο όνειρο
Και στην πράξη ένα πόνο ανείπωτο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
