Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132546 Τραγούδια, 270887 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ο ξοφλημενος μουσουργος
 
μαυρες νυχτεριδες την σπηλια του μυαλιου μου ματωνουν
τα ετερα φιδια στο στομα δε φιλαω
στα χειλη δε σταζει το νερο της ζωης
η ςυχη δεν ταλανιζεται απο της αγαπης τη δινη

ακουω τη φωνη μου ακουω τη φωνη
ειμαι εγω και η συνειδηση μου

μια μερα τηα μαι ενα με το μαυρο το χωμα
αλλα πεθαινω και σημερα και αυριο και πουσαι ακομα
οι κορωνες με ταιζουν ορεκτικο στα θηρια
και αυτα με τραωουν απτα ποδαρια

ακουω τη φωνη μου ακουω τη φωνη μου
ειμαι εγω και η διαλεκτικη σεινηδηση μου

ατιμη ψυχη,με προδοσες παλι...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Νεφελοβάτης
06-05-2007 @ 18:46
::smile.::
agrampeli
07-05-2007 @ 07:36
πολύ καλό ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο