| |
Στέκεις στο κατώφλι του νου μου. Ένιωσες την αγάπη, έτσι δεν είναι ;
Στον ήλιο , στη θάλασσα που με γέννησε, στα δέντρα, σε καθετί μικρό και ασήμαντο.
Άλλαξε η ζωή σου. Η μέρα έγινε όνειρο, και η νύχτα κρυφός σου πόθος.
Μια εσωτερική αγωνία μυστήρια για την ύπαρξη της αγάπης.
Από που ξεκίνησε και που άραγε τελειώνει ; Σου φτάνει η πρόσκαιρη ανακούφιση,
να διώξει την προέκταση, την ίδια, με τον εαυτό σου. Και τα όνειρα χαμένα ;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
