| |
[B]ΕΡΑΤΩ[/B]
Η Ερατώ σε ξύπνησε για να σου δώσει ταίρι
κράτα του έρωτα σειρά πριν έρθει μεσημέρι.
Ξεχνούν οι ώρες τις ευχές μα η νύχτα τις μαζεύει
όλα τ' αστέρια της μετρά και τις ψυχές μαγεύει.
Κόρη μην τάξεις το φιλί κράτησε δώρο της αυγής
ζεστή ανάσα του παιδιού μες το λευκό το χιόνι.
Μα όταν άνοιξη θα 'ρθεί, άσε του ανέμου μιαν ευχή
μια ευωδιά απ' το νοτιά μαζί σου ν' ανταμώνει.
Στις πρώτες μας τις προσευχές λιώνει το κρύο στις καρδιές
και τότε ο ήλιος μας ζητά φωτιά να δυναμώνει.
Ένα βραχιόλι σου φοράς κι έχεις επτά κρυμμένα
η αγάπη υφαίνει νυφικό και πέπλα μυρωμένα.
Κλέβει ο χρόνος τα φιλιά κι η μούσα τα γυρεύει
μέσα στον κήπο σα γυρνά και κυκλικά χορεύει.
Μοσχομυρίζει η μηλιά μα είν' άδειο το καλάθι
η πρώτη Εύα γύρισε μα δε θα κάνει λάθη.
[B]
ΚΛΕΙΩ [/B]
Παρών εγώ στις αλλαγές και στα εξελισσόμενα
στου αιώνα μου τα δρώμενα και τις υπεκφυγές
μες το υδατογράφημα του παρελθόντος μπήκα
και στον εξώστη κάθισα με τους θεατές.
Τίποτα έλεγα δε μένει άλλο πάλι για να δω
μα ήταν η κλωστή δεμένη στης ανέμης τον καημό·
χλωμά σημάδια αόρατα στου νου την απειρία
μες στης ζωής τ’ απρόβλεπτα η αρχαία ομηρία·
στης μουσικής τα δρώμενα σαντούρι να κρατώ
του έρωτα οι ανατολές φυσούν μανδύα πορφυρό.
Έπος της σύγχρονης γενιάς στου απείρου την πορεία
μες των καιρών τ’ αλλόκοτα που γράφουν ιστορία·
με στίχους που εμπνεύστηκαν της γης οι κουρασμένοι
τραγούδια που ανέστησαν παιδιά απ’ τα ωδεία
κι η γερασμένη μου ματιά, φτωχή διαμαρτυρία.
Κλειώ εσύ που κρύφτηκες στου Ηρόδοτου την πένα
εκείνη από τις εννιά που πλέκει χρόνους δέκα
σήμερα έλα για να δεις σ' ένα λευκό παλάτι
τους σύγχρονους βεζίρηδες στης γης την ωμοπλάτη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
