Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το στήριγμά μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130171 Τραγούδια, 269315 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το στήριγμά μου
 στισχοσχόλιο στο "Απόρθητοι πολιορκητές" της poetryf, σήμερα
 
Το στήριγμά μου

Μέσα στα χέρια σου αφέθηκα ρημάδι
με τα συντρίμμια της ψυχής μου δω και κεί
μες στην απόγνωση, ζητώντας ένα χάδι
να απαλείψει των δεινών μου την πληγή.

Είχα σε σένα αποθέσει την ελπίδα
πως το κουράγιο σου θα μού ‘δινε ζωή
σαν μια της άνοιξης θερμή σου ηλιαχτίδα
σαν μια του ρόγχου μου, ζωής αναπνοή.

Κι όταν σε άγγιξα, και έγειρες σε μένα
να μου προσφέρεις ότι είχα φανταστεί
τότε, αισθάνθηκα τα μάτια σου βρεγμένα
και το κορμί σου λίγο πριν να σωριαστεί.

Δεν είχα δει πως η δική σου η ανάγκη
μπρος στη δικιά μου ήταν ακόμη πιο σφοδρή
και μες στις έγνοιες που σε πήρανε φαλάγγι
να βασταχτώ ήταν μια κίνηση φαιδρή.

Έγειρα κι έγειρες, τα σώματα ενωθήκαν
γίναμε ένα σαν μια γέρικη ελιά,
και τα κομμάτια μας μ’ ασφάλεια κλειστήκαν
μέσα στην στέρεη κοινή μας αγκαλιά.

……………
Μέσα στα μάτια έλαμψε πάλι η ελπίδα
χωρίς το σίγουρο το στήριγμα να βρούμε
μα είμαστε δυο, σ’ όποια κι αν έλθει καταιγίδα
κι ώσπου μας βγει, πάντα μαζί θα πορευτούμε…
-.-



22-5-2007


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αναβλύσματα
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
primavera
22-05-2007 @ 06:18
aaaaa πολύ πολύ καλό
βρε λές ??? ναι ναι λέω αγαπημένα ::smile.::
poetryf
22-05-2007 @ 06:24
Σε βρήκα στήριγμα κι αγέννητη ελπίδα
μέσα σου κρύφτηκα μη βρέξει και βραχώ
Μα δεν φοβάμαι τώρα πια την καταιγίδα
γιατί αντέχω της κραυγής της τον αχό.

Σε βρήκα στήριγμα κι απάνεμο λιμάνι
μες στις φουρτούνες το σωσίβιο μου εσύ...
Είν'η αγάπη μας κερί να μας ζεστάνει
κι εμείς σταγόνες στο δικό της το κρασί.

Σε βρήκα στήριγμα κι έτσι έγινα πατρίδα
χίλιες Ιθάκες έσβησα για να με δεις...
Για να φωλιάσει μες στο βλέμμα σου η ελπίδα
έγινα φάρος μην τυχόν και μου χαθείς!
-------------------------------------------------------------------------
::theos.:: ::love.:: ::hug.::
Να'σαι καλά να σε χαιρόμαστε!
ΛΕΩΝ53
22-05-2007 @ 07:37
Aγαπητέ μου Χρήστο.

Με ιδιαίτερο θαυμασμό διάβασα το τόσο συγκινητικό ποίημά σου και σου καταθέτω τα σέβη μου!!!!!

Τι να πρωτοπώ και που να πρωτοσταθώ. Στο θέμα που αναλύεις? Στο μέτρο? Στο στίχο? Στις ρίμες?

......ανάγκη......Φαλάγγι......Αξιοζήλευτο

........Είχα σε σένα αποθέσει την ελπίδα
πως το κουράγιο σου θα μού ‘δινε ζωή
σαν μια της άνοιξης θερμή σου ηλιαχτίδα
σαν μια του ρόγχου μου, ζωής αναπνοή.......

Μπράβο ΠΟΙΗΤΗ.

Πάρε και μια χωριάτικη....που έχει γέρικες ελιές

http://www.terracreta.gr/images/recipe_salata.jpg

Ο Ηλίας αδέρφι


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
agrampeli
22-05-2007 @ 08:42
Μέσα στα μάτια έλαμψε πάλι η ελπίδα
χωρίς το σίγουρο το στήριγμα να βρούμε
μα είμαστε δυο, σ’ όποια κι αν έλθει καταιγίδα
κι ώσπου μας βγει, πάντα μαζί θα πορευτούμε…
-.-
μπράβο ποιητή πολύ πολύ όμορφ ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
AETΟΣ
22-05-2007 @ 12:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Dimitri Favvas
22-05-2007 @ 13:20
Πάντα ωραίος και με βαθύ νόημα Χρήστο. Καλησπέρα από Μονεμβάσια
ΛΕΩΝ53
22-05-2007 @ 14:15
Tι γίνεται εδώ ρε παιδιά...........Τι γωνιακό μαγαζί είναι αυτο???

Τι υποκλίσεις είναι αυτές????

Α του Χρήστου είναι????Ετσι εξηγείται......

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο