ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
23-05-2007 @ 01:44 | Καλή σου μέρα Μαράκι ! καθηλωτικό,πανέμορφο
και συνεπώς αγαπημένο! νάσαι καλά.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
agrampeli
23-05-2007 @ 05:25 | Μια ανάσα καυτή του πρόσφερε...
Ένα χαμόγελο...
Μα να ζεστάνει το φίδι δε μπόρεσε...
Αναστέναξε...
πολύ πολύ μου άρεσε ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
mantinada
23-05-2007 @ 11:17 | Να είστε καλά και οι δύο...
::hug.:: | |
Νεφελοβάτης
23-05-2007 @ 13:11 | Η Ψυχή δεν πεθαίνει...
Ο Λόγος δε χάνεται...
Οι λέξεις δεν τσαλακώνονται..
Έτσι Μαρία μου, τα χαρτιά τσαλακώνονται, όχι οι λέξεις. Υπάρχουν στο χρόνο τους, έστω και αν είναι άχρονος.
Καλό σου βράδυ! ::smile.:: | |
poetryf
23-05-2007 @ 13:12 | Πολύ όμορφο Μαρία μου
αλλά εγώ έχω την αντίθετα άποψη...
Μήπως ζηλέψαμε εμείς τα φίδια και κάποιοι από εμάς βάλθηκαν να τους μοιάσουν; ::rol.::
Λοιπόν ας αφήσω τα φιλοσοφημένα μου!
Χρησιμοποίησες ιδιαίτερες λέξεις και δημιουργησες ανάλογο κλίμα... Μου άρεσε το καταπληκτικό σου φινάλε...
::hug.:: ::love.:: | |
mantinada
23-05-2007 @ 16:54 | Καλό ξημέρωμα να έχουμε Θοδωρή μου...
::hug.::
Αθανασία μου, μάλλον την ίδια γνώμη έχουμε, γιατί για εκείνα τα φίδια μιλάω κι εγώ, εκείνα που ξεκίνησαν στα δύο πόδια και κατέληξαν να σέρνονται...
Τα άλλα, εκείνα που γεννήθηκαν ερπετά, πολύ τα συμπαθώ και καμιά φορά τα λυπάμαι που χαρίζουν το όνομα τους σε πλάσματα ανάξια οποιουδήποτε χαρακτηρισμού...
::blush.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
25-05-2007 @ 19:21 | Πολύ ξεχωριστό το συμβολικό σου.
Να΄ σαι καλά. | |
mantinada
26-05-2007 @ 03:24 | Να είσαι καλά Γιούλη...
::blush.:: | |
 |
