| |
Στο αρωμά σου αντηχεί
το βασίλειο της ελπίδας
κάθε σου ηχώ βαριά
κουρτίνα κρεμασμένη
στο τείχο της πυξίδας
Κωνσταντίνα
η γιαγια Κωνσταντίνα
κρατάει τη φεγγαρόπετρα
στην παλάμη της γλυκά
και σου γνέφει θυμωμένα
η λάμψη είναι το κλειδί
κι όχι τα απωθημένα
ακόμη μια φορά που σε έδιωξε
από το λάθος παραμύθι να πέσεις
στη φωτιά μες στης αλήθειας σου
τη λήθη και μη τρομάζει έρωτα και λαβωμένα ας
είναι τα φτερά σου , γιατί έχεις καρδιά
αιτό και πετάει στα ονειρά σου
ΠΕΤΑ ΑΙΤΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΠΙΟ ΨΗΛΑ
ΘΑ ΤΡΟΜΑΞΕΙ΅ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΑ
ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ
ΔΕ ξέρω αν απόψε γράφω εγώ η η γιαγιά η Κωνσταντίνα
Σε αγαπώ
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
