| |
Τι θες να πουν τα μάτια μου μετά την καταιγίδα..
Πως θέλεις η ψυχή το φόντο της να αλλάξει;
Αφού το μαύρο της το ταίριαξες πριν να την λησμονήσεις
Τώρα γιατί τα χείλη σου ζητάνε ποια φιλίες;
Το δρόμο σου τον διάλεξες
Τα όνειρα σου άλλαξες
Οι πράξεις λες πως σε έκαναν να φύγεις μακριά..
Μου είπες στην νέα σου ζωή ο πόνος δεν χωράει
Τώρα τι θες και έρχεσαι με το κεφάλι κάτω..
Όσο κι αν έψαξες, εγωισμέ μου,
Στο δικό μου κενό επέστρεψες και στην πληγή που πονάει
Αυτή όμως τη φορά δικό σου είναι το λάθος
Εγώ ποτέ μου δεν κατάλαβα ποιο το δικό σου πάθος
Ήμουν μονάχα θεατής
Του τέλους σου η αυλαία
Κι ας είμαι τώρα εγωιστής που δεν σε θέλω πίσω
Και που το σώμα μου δεν θα σου ξανά χαρίσω
Εγώ ξέρω πως δίκαια σε άφησα να φύγεις
Γιατί εγωισμέ μου τα όσα σου χρωστάω
Είναι αμέτρητοι ουρανοί
για πάντα θα μετράω
Δεν φτάνει μια ζωή για να σε συγχωράω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
