Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δύο χεράκια σπίρτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δύο χεράκια σπίρτα
 Στα παιδάκια, που αναλώνουν τη ζωή τους στην εργασία, από τη στιγμή, που βλέπουν το φως.
 

Δύο χεράκια σπίρτα


Δυο μάτια μαύρα κάρβουνα
δύο χεράκια σπίρτα
απλώνουνε στον κάμπο μας
και η καρδιά μας μύρτα
κοιτάζουν γύρω τους
δεν ξέρουν, από που ήρθαν
ποια μάνα τα κουνάρισε
ακόμα δεν γνωρίζουν
το χάδι της δεν ένοιωσαν
όνειρα δεν αφέθηκαν
να δουν με ηρεμία
χάθηκαν ατιμώρητα
στου κόσμου τη λαγνεία
ξύπνησαν μες το θάνατο
ζουν με την απορία
ήλθε ο χειμώνας ΄Ανοιξη
Ανοιξη που προδώνει.΄
μες τη ζωή τους χάνονται
αυτή και τα κυκλώνει.
Τη μοίρα τους τη μοίραναν
με αίμα και ιδρώτα
αυτή που πάντα έχουνε
στο χέρι τους τα φώτα
γι’ αυτά δεν έχει απάντησει
ούτε μπορούν να βγούνε
από αυτό το κύκλωμα,
που το τροφοδοτούνε.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

VOULA STEKOULEA
 
Spartinos
12-06-2007 @ 02:11
Τη μοίρα τους τη μοίραναν
με αίμα και ιδρώτα
αυτή που πάντα έχουνε
στο χέρι τους τα φώτα
γι’ αυτά δεν έχει απάντησει
ούτε μπορούν να βγούνε
από αυτό το κύκλωμα,
που το τροφοδοτούνε.
ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
12-06-2007 @ 02:13
Καλημέρα φίλοι μου,
αφιερωμένο στα παιδάκια, που χάνονται
σε όλο τον κόσμο με απόφαση δική μας,
των πολιτισμένων, και μετά, δείχνουμε την
ευσπλαχνία μας, πετώντας τους το κόκκαλο,
που μας περισεύει, εξασφαλίζοντας, τη θέση μας στον
Παράδεισο....... ::whist.:: ::no.:: ::angel.::
Φαληρέας
12-06-2007 @ 02:17
Να σε καλά βρε Μαρία-Νεφέλη που μας θυμίζεις οτι υπάρχει και αυτή η μεριά της ζωής...
::cry.:: ::blush.:: ::sad.::
Goldy
12-06-2007 @ 02:49
Καλημέρα... ::sad.:: + ::hug.::
ΛΕΩΝ53
12-06-2007 @ 04:16
Καλημέρα Μαρία μου.

Αγγιξες με υπέροχο ποιητικό τρόπο, ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα και το σήκωσες .....στα ύψη.

Μπράβο σου Μαρία

Ηλίας
::up.:: ::up.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
12-06-2007 @ 06:45
Γιώργο,Γιώργο Φ.,Χρύσα,Ηλία, σας ευχαριστώ που πιστεύετε
και σεις στα ίδια με εμένα καλό σας απόγευμα και νάστε καλά
να προχωράμε όλοι μαζί και με κάθε ευκαιρία να δηλώνουμε άνθρωποι. ::hug.:: ::love.:: ::blush.::
Αθανασία ,ευχαριστώ,για όλα όσα νοιώθεις και μοιράζεσαι μαζί μας.
poetryf
12-06-2007 @ 06:44
::cry.:: Με αυτό με κατατρόπωσες....
Τί να σου πω Μαρία μου;
Άγγιξες ευαίσθητες χορδές
κι εξωτερίκευσες το μεγαλείο της Ψυχής σου! ::hug.:: ::love.::
Πέρα για πέρα συγκλονιστική.
agrampeli
12-06-2007 @ 08:21
γι’ αυτά δεν έχει απάντησει
ούτε μπορούν να βγούνε
από αυτό το κύκλωμα,
που το τροφοδοτούνε.

πολύ ωραίο θέμα άγγιξες μπράβο ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
justawoman
12-06-2007 @ 10:05
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο