Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο καθένας μας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130710 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο καθένας μας
 
Ποίηση. (θέμα βαρετό και πάντα επίκαιρο)

-Σήμερα θα βελτιώσω την ποίηση μου.

Θα το κάνω για σας.

Θα γράψω ποίηση σαν να κόβω αποδείξεις παροχής υπηρεσιών.

Σερνικές και θηλυκές πουτάνες για σας θα το κάνω.

Δείτε το σαν ευλογία.

Ύστερα δώστε μου μία μάζα κριτικής να σφουγγίσω τον πισινό μου.

-Δεν εξακριβώνεται το συναίσθημα το δικό μου μέσα
από το δικό σας πουλαράκια μου.
Εσείς μπορείτε να δείτε μόνο την σελίδα.
Όμως το μυστικό είναι (σσσστττ, σιγάαα) -στο περιθώριο-
Αυτό που υπάρχει πέρα από την σελίδα.
Στο σημείο εκείνο που η μοίρα του καθενός μας
κρατάει μολύβι και γράφει ότι της καπνίσει.

Γι’ αυτό σας λέω,
ούτε καν τις άκρες από τα δάχτυλά μου δεν μπορείτε να δείτε.

Κι αν κάποια από αυτά που γράφω τα βγάζω σε κοινή θέα
Δεν είναι τίποτα άλλο από “ θέα κενή ”

-Μπορώ να γράψω ένα ολάκερο έπος
-για μια τρίχα ας πούμε ή για ένα δόντι,
όμως να είναι ψέματα.
Μπορώ να γράψω για τα καγκουρό -του βόρειου πόλου-
ή για γοργόνες που χέζουνε στον βυθό της θάλασσας
για να γαμηθούν με κώλο καθαρό κι όμως να είναι αλήθεια.
Μπορώ ακόμα να γράψω για την μπόχα των μαύρων ψυχών
αλλά δεν χρειάζεται επειδή -ποτέ δεν θα θελήσουμε- να καταλάβουμε
ότι είμαστε μόνιμοι ένοικοι τους.

-Μπορώ επίσης να γράψω κάτι για μένα.

-Περνούν οι μέρες δίχως να συμβαίνει τίποτα.
Όχι πως περιμένω να συμβεί τίποτα.
Είμαι εδώ,
ξώφαλτσα,
σαν κάποιος που ντρέπεται,
επειδή νιώθει μόνος.

Όχι επειδή είναι μόνος.

Αλλά επειδή νιώθει μόνος.

Και μάλιστα από επιλογή.

-Γνωρίζει κανείς σας τι σημαίνει,
να ντρέπεται κάποιος,
επειδή από επιλογή νιώθει μόνος ?

Μπάα, αποκλείεται.
Οι περισσότεροι κάνουν το λάθος και μπερδεύονται
νομίζοντας πως η μοναξιά έχει να κάνει μόνο με τον έρωτα

Θέλει λίγο παρατήρηση το πράμα.
Ας το παρατηρήσει όμως ο καθένας μας για τον εαυτό του.

Προσωπικά,
δεν περιμένω το τέλος του κόσμου γιατί κι αυτό δεν με περιμένει.
Το τέλος του κόσμου το περιμένει κάποιος μόνο όταν όλα είναι όμορφα.

Η αλήθεια είναι πως πλέον αδυνατώ να κλάψω

Μπορώ όμως να χαμογελάσω.

Ξέρετε γιατί?

Ίσως επειδή
είμαι ο καθένας μας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Δήμητρα
26-06-2007 @ 02:04
''Μπορώ ακόμα να γράψω για την μπόχα των μαύρων ψυχών
αλλά δεν χρειάζεται επειδή -ποτέ δεν θα θελήσουμε- να καταλάβουμε
ότι είμαστε μόνιμοι ένοικοι τους''
Τα είπες όλα...

Καλημέρα Σπύρο.
Επειγόντως διακοπές στην Κέρκυρα συνιστά ο γιατρός... ::wink.::
Φιλιά!!! ::love.::
Α.Ε. ΕΠΕ
26-06-2007 @ 03:03
Το θαυμασμό μου στις απόκρυφες σκέψεις σου, Ποιητή...
Αυτές, της αποκλειστικής σου θέας, που το σκάνε πότε πότε απ' τις χαραμάδες...
balistreri
26-06-2007 @ 03:16
-Η αλήθεια είναι ότι βελτίωσες την ποίησή σου..
-Για την τρίχα και το δόντι το είχα σκεφτεί κι εγώ να γράψω...για τα καγκουρό του βόρειου πόλου η αλήθεια είναι πως όχι...
-Για τις γοργόνες δεν το ήξερα κι έγω δει χιλιάδες ντοκιμαντέρ στον Σκάι
-Το τέλος του κόσμου περιμένει εμένα...απλώς ήθελα να το ξέρεις..
-Κι εγώ δεν μπορώ να κλάψω...
Κι αυτή είναι μια αληθινή μάζα κριτικής...μπορείς να την κάνεις ότι θέλεις...
ΥΓ: Άντε γιατί με κομμάτιασες
Αστεροτρόπιο (Jeny)
26-06-2007 @ 06:04
μόλις έσβησα ένα μεγάλο σχόλιο χείμαρρο που μου προκάλεσε το γραπτό σου.
Το μόνο που θα πω είναι πως μ' έβαλες σε σκέψεις μήπως, λέω μήπως είναι καλύτερα να μπερδεύεται κανείς; μήπως είναι καλύτερα αυτός που συνδέει τη μοναξιά με την ερωτική μοναξιά; Γιατί όσοι δεν το κάνουν πολύ σκάλισμα ρε Σπύρο, τόσο πολύ που βρίσκουν πέτρα.
Τες πα. Στην ερώτησή σου, θα 'θελα πολύ να γνωρίζω... χρόνια προσπαθώ να μάθω.
Πάλι έγραψα πολλά. Μου άρεσε πολύ αν δεν το κατάλαβες ::rol.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
26-06-2007 @ 06:24
Απλά χαίρομαι που ειδικά όταν τα λόγια λίγο σκληραίνουν
υπάρχουν άνθρωποι που μέσα τους και έστω για λίγο συγκατοικούν.

Θα ήθελα επίσης να πω
πώς από το να σκουπίζει κάποιος τις αιμορροΐδες του με πέτρα
τα σχόλια μάλλον είναι προτιμότερα και ευχαριστώ.

Την καλημέρα μου ::smile.::
ΘΑΛΛΑΣΟΠΟΡΟΣ
26-06-2007 @ 06:56
Κανε το κεφι σου γραψε οτι θελεις μηπως
αυτο δεν κανουμαι ολοι μας. ::yes.::
justawoman
26-06-2007 @ 08:16
Όμως το μυστικό είναι (σσσστττ, σιγάαα) -στο περιθώριο-
Αυτό που υπάρχει πέρα από την σελίδα.
Στο σημείο εκείνο που η μοίρα του καθενός μας
κρατάει μολύβι και γράφει ότι της καπνίσει.
...
-Μπορώ επίσης να γράψω κάτι για μένα.
-Περνούν οι μέρες δίχως να συμβαίνει τίποτα.
Όχι πως περιμένω να συμβεί τίποτα.
Είμαι εδώ,
ξώφαλτσα,
σαν κάποιος που ντρέπεται,
επειδή νιώθει μόνος.
Όχι επειδή είναι μόνος.
Αλλά επειδή νιώθει μόνος.
Και μάλιστα από επιλογή.
...
Προσωπικά,
δεν περιμένω το τέλος του κόσμου γιατί κι αυτό δεν με περιμένει.
Το τέλος του κόσμου το περιμένει κάποιος μόνο όταν όλα είναι όμορφα.
Η αλήθεια είναι πως πλέον αδυνατώ να κλάψω
Μπορώ όμως να χαμογελάσω.
Ξέρετε γιατί?
Ίσως επειδή
είμαι ο καθένας
---------

Το πήρα το μισό μου και πάω... να θαφτώ κάπου ήσυχα και δροσερά
συ είπας!
παλιοπαραποιητή ::love.::
annaΤi
26-06-2007 @ 10:26
Ξεκίνησα να σχολιάσω, βάζοντας φρένο στον εαυτό μου, στο να μην σε αντιγράψω...
μετά βλέπω την Στέλλα που αντέγραψε ένα από τα αγαπημένα μου μέρη... και είπα να συμφωνίσω μαζί της... α
λλά πριν, να δω τί σχολίασαν οι άλλοι....οπότε είδα την Τζένη, που δεν ταυτίστηκα... (σόρρυ Τζενάκι...) ,
μετά τον balisteri και ταυτίστηκα ::up.:: 100% χαχαχα... Έπειτα τη Δήμητρα που διάλεξε το άλλο αγαπημένο
κομμάτι... και μετά το λακωνικά κι όλο περιεχόμενο σχόλιο της ΕΠΕ... οπότε...
ξέχασα τί ήθελα να σχολιάσω... ::lost.:: (γμτ μου!)

Τέσπα... θα συμφωνήσω με το ίσως σου, διαφωνώντας με το από εκεί και κάτω... (διότι αν ήσουν, θα ήσουν και εκείνες οι μαύρες ψυχές... που δεν είσαι...) και για το από εκεί και πάνω,
"επί της ουσίας" !!!!
Τώρα αν με κατάλαβες..... βοήθειά σου... ::cool.::
ΚΥΜΟΘΟΗ
26-06-2007 @ 11:05
Μοιάζει σα να ξεκινάς πάλι από την αρχή......
Αγνή
26-06-2007 @ 11:39
Δεν ταυτίστηκα πουθενά.
Το διάβασα επειδή είναι δικό σου.
Φιλιά.
TAS
26-06-2007 @ 11:56
Νομίζω αρκετή΄...μάζα μάζεψες! Δεν έχεις χρείαν άλλης!
Προχώρα τώρα στο προαναγγελθέν σφούγγισμα!
Και εις άλλα με υγείαν! (Και προσοχή στις αιμορροϊδες!) ::wink.::
ΛΕΩΝ53
26-06-2007 @ 13:05
Κι όμως ΠΟΙΗΤΗ μου κι εσύ και όλοι μας κάθε μέρα κλαίμε, γιατί κλάμα δεν είναι μόνο αυτό που κυλούν δάκρυα....αλλά και το βουβό....

Πανέμορφη σκληρή γραφή....
Goldy
26-06-2007 @ 13:14
Θα πω απλά...
Μ΄ εξιτάρει το λεξιλόγιό σου Σπυρίδων τέκνο μου...
Όσον αφορά τη μοναξιά, εν μέρει έχεις δίκιο για την ντροπή αλλά επιλογή είναι ρε γμτ όπως λες, αν και δεν σε συμμερίζομαι...
Μπάα, αποκλείεται;;; Μην είσαι τόσο σίγουρος...
Και… μπορώ και κλαίω, γιατί προσωπικά το θεωρώ καθαρτικό της ψυχής…
Φιλιά ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο