| |
Καθώς περνούν έντονα τα χρόνια,
ξεφτίζουν οι βαφές των σπιτιών,
τα φεγγάρια στους σωλήνες των στιγμών,
το άρωμα της αφορμής,ίδιο η κολώνια.
Όταν ματώνει η μετάνοια τη γη
και γίνεται η ρουτίνα δεύτερη φύση,
ένα παράθυρο ψυχής που έχει κλείσει,
θαμώνας ο καθένας στη ζωή,
χωρίς καμιά διαφυγή.
Βασιλεύει το επίμονο,
στα χείλη το αλίμονο
εύκολη πέτρα.
Μένει η αγάπη ναυαγός
στου εγωϊσμού τα προσεχώς,
δίχως σταθμά και μέτρα.
Οι βαφές των σπιτιών μαρτυρούν τη σιωπή,
ένας καθρέφτης δε δίνει πάντοτε τη λύση,
το κάδρο στο σαλόνι έχει χτίσει
μια φωλιά επανάληψης ποιυ λέει όλο γιατί.
Βασιλεύει ....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
