Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το αντίο που δεν είπαμε
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130309 Τραγούδια, 269360 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το αντίο που δεν είπαμε
 στιχοσχόλιο στην έξοχη δημιουργία «Ίχνη», της Ειρήνης Δεουδέ
 
Το αντίο που δεν είπαμε

Ιχνηλατώντας της αγάπης μονοπάτια
γνώριμη στράτα σ’ έχει φέρει προς τα δω
σε μια γωνιά που δεν υπήρξανε παλάτια
μα είχες πάντα ένα πιστό σου οπαδό

Ήρθες να βρεις το ξεχασμένο ριζικό σου
πρόσμενες κάποιον να σου κλείσει τις πληγές
να ανακτήσεις το χαμένο ηθικό σου
να ξανακούσεις τις καρδιάς τις προσταγές

Μα όμως βρήκες ένα έρημο τοπίο
με μαραμένα τα λουλούδια στις αυλές
πόλη νεκρή με χαλκευμένο προσωπείο
πού ‘νιωθες κάθε του σημείο επισφαλές

Κι ήμουν εκεί, μα στις σκιές μέσα κρυμμένος
πίσω απ’ τα χνάρια σου κι εγώ ν’ ακολουθώ
να αφουγκράζομαι το βήμα σου θλιμμένος
κι εγώ με σένα, πιο μοιραία να πενθώ

Δεν αποτόλμησα να βγω να σ’ ανταμώσω
δείλιαζα πάντα τη ματιά σου να κοιτώ,
πάντα φοβόμουνα το χέρι μου ν’ απλώσω,
κι ήμουν κι ανίκανος να πώ «σε χαιρετώ»

Κι έφυγες πίσω πικραμένη μες στο κρύο
στη μοναξιά σου, στη ζωή σου στην οργή
δίχως να πούμε τα στερνό μας το αντίο
χωρίς να νιώσουμε ποτέ μας την αυγή

Στέρεψε πια το ελιξίριο στην πηγή μας
έλειψε η ελπίδα, το κουράγιο κι η ευχή
κι έμειναν πίσω μας τα ίχνη στη φυγή μας
να μας στοιχειώνουν την θλιμμένη μας ψυχή.
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      του Αχερωτα
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
balistreri
26-06-2007 @ 16:29
Άμα είναι να ξανάβρεις έμπνευση...κερνάω ότι θες...πάλι στιχοσχόλιο;;; αν και όσο πας καλυτερεύεις...εδώ πήρε νόμπελ ο Ελύτης ε;
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
26-06-2007 @ 16:44
Στέρεψε πια το ελιξίριο στην πηγή μας
έλειψε η ελπίδα, το κουράγιο κι η ευχή
κι έμειναν πίσω μας τα ίχνη στη φυγή μας
να μας στοιχειώνουν την θλιμμένη μας ψυχή


::yes.:: ::theos.::
Αγνή
26-06-2007 @ 20:26
Εξαιρετικό, μπράβο!
Με πέθανες.
Nemo
26-06-2007 @ 21:17
Πολύ ωραίο!!
agrampeli
26-06-2007 @ 23:49
Υπέροχο Χρήστο

Έχω ένα που τεριάζει απόλυτα σαν απάντιση αλλά θα καθηστερίση λίγο λόγο πολύς δουλειάς για να το ετοιμάσω ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
Δήμητρα
27-06-2007 @ 02:26
Πολύ όμορφοι στίχοι Χρήστο.
Και πολύ όμορφη απάντηση-σχόλιο στη δημιουργία της Ειρήνης.
Καλημέρα.
ΛΕΩΝ53
27-06-2007 @ 03:23
Καλημέρα Χρήστο μου.
Καιρός ήταν πια να σοβαρευτούμε....αλλά όχι και έτσι απότομη προσγείωση....εξώκειλα από τον αεροδιάδρομο.

Υπέροχη ποίηση - αφιέρωση στα ''Ιχνη'' της Ειρήνης μας.

Μπράβο αδερφέ μου ::up.::
primavera
27-06-2007 @ 04:44
Βαρέθηκα να λέω τα ίδια λόγια συνέχεια....
::theos.::
justawoman
27-06-2007 @ 04:49
Συγχαρητήρια Χρήστο
δε σε πτοεί ο καύσωνας εσένα
έξοχο!!!
::smile.::
ΑΠΡΙΛΗΣ
27-06-2007 @ 05:19
Σαν την καλή παραδοσιακή μας Ποίηση.
ftx
27-06-2007 @ 18:28
ωραίο το αντίο κι ας μην το 'πατε
poetryf
28-06-2007 @ 05:10
::theos.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο