| |
| | Κλόουν |  | | |
Η δουλειά μου είναι κλόουν.
Βασικά όχι κανονική δουλειά,πάω στο πάρκο,βρίσκω αγνές ψυχές,τους κάνω και γελάνε..
Κάποιοι κάτι δίνουν,κάποιοι κάτι παίρνουν..
Για τους άλλους;μια αστεία στιγμή.
Για μένα ολόκληρη η ζωή μου.
Κάθε πρωί βγάζω τα χθεσινά ρούχα στο πίσω μπαλκόνι.
Φρεσκοπλυμένα και μοσχομυριστά κρέμονται όλη μέρα εκει
Και περιμένουν να γυρίσω από το πάρκο
Κι αυτοί που με κοιτάζουν και δήθεν γελάνε είναι πάντα απέναντι
Σε απόσταση.
Μετράνε τα πολύτιμα δήθεν δευτερόλεπτα τους στο χαλασμένο τους ρολόι
Και μετά φεύγουν σαν ρομποτάκια και δεν ξαναγυρνάνε
Είμαι η παύλα ανάμεσα στο πριν και το μετά εκείνης της στιγμής τους,
Είμαι τα αποσιωπητικά λίγο πριν γυρίσουν τις πλάτες τους
Είμαι ένα δέντρο στο πάρκο
Είναι και τα παιδιά που κανείς ποτέ δεν παίρνει στα σοβαρά
Αχ τα παιδιά..
Κάνουν την παύλα, πρόταση,
τα αποσιωπητικά, τραγούδι..
Και τότε πιάνει να βρέχει...
Ξέρεις τί κάνει η βροχή σε ενα κλόουν;
Γυρίζω σπίτι και με τα μάτια μουτζουρες βγαίνω στο μπαλκόνι
Τα χθεσινά ρούχα;μαύρα!καυσαέριο- βλέπεις- και θόρυβος και κακό..
Ψάχνω το πρόσωπο μου και το πιάνω με τα χέρια μου
Κοιτάζομαι στον καθρέφτη,ανακατεύω τα δάκρυα με τις μπογιές και βγάζω ένα καινούργιο χρώμα.
Εκεί,μέσα στο χρώμα αυτό θα κοιμηθώ και θα ξυπνήσω
Θα φορέσω τα μαγικά κάτασπρα ρούχα μου που αντέχουν ακόμα να ξαναγεννιούνται
Θα χαμογελάσω στον καθρέφτη με το πλατύ χαμόγελο μου(επίσης μαγικό)που ταιριάζει με των Μεγάλων ανθρώπων στο πάρκο
Και θα συνεχίσω μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Φαληρέας
26-06-2007 @ 17:59 | ::smile.:: ::wink.:: ::xmas.:: | | Θεοδώρα Μονεμβασίτη
26-06-2007 @ 18:09 | ::smile.:: ::wink.:: ::xmas.:: | | Δήμητρα
27-06-2007 @ 01:54 | Πλημμύρα συναισθημάτων...και εξαιρετική γραφή.
Καλημέρα Βασίλη. | | ΛΕΩΝ53
27-06-2007 @ 03:14 | Γεια σου Βασίλη. Ξεχωριστός σήμερα με το ....διαφορετικό σου.
Πανέμορφη πινελιά η ποίησή σου. Μπράβο σου ::up.:: ::up.:: | | Αγνή
27-06-2007 @ 03:44 | Μπράβο, μπράβο, μπράβο! ::love.:: | | Α.Ε. ΕΠΕ
27-06-2007 @ 04:49 | Με τη Δήμητρα κι εγώ, καλή σου μέρα. | | agrampeli
27-06-2007 @ 08:46 | Θα χαμογελάσω στον καθρέφτη με το πλατύ χαμόγελο μου(επίσης μαγικό)που ταιριάζει με των Μεγάλων ανθρώπων στο πάρκο
Και θα συνεχίσω μέχρι να μεγαλώσουν τα παιδιά
πολύ πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: | | annaΤi
27-06-2007 @ 11:22 | "Είναι και τα παιδιά που κανείς ποτέ δεν παίρνει στα σοβαρά
Αχ τα παιδιά..
Κάνουν την παύλα, πρόταση,
τα αποσιωπητικά, τραγούδι..
Και τότε πιάνει να βρέχει...
Ξέρεις τί κάνει η βροχή σε ενα κλόουν;"
Βασίλη, μαγεύεις... γενικώς! ::yes.:: | | mikrimagissoula
27-06-2007 @ 15:39 | Είμαι η παύλα ανάμεσα στο πριν και το μετά εκείνης της στιγμής τους,
Είμαι τα αποσιωπητικά λίγο πριν γυρίσουν τις πλάτες τους
Συνονόματε...έγραψες!!!
Πάρα πολύ μου άρεσες κι έτσι... ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
