Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131402 Τραγούδια, 269598 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο κύκλος των χαμένων ποιητών Ι
 
Οι σκοτωμένες μας ελπίδες βρήκαν χώμα
κι έτσι φυτρώνουν στα λιβάδια πασχαλιές
από το αίμα της ψυχής μας ομορφιές
μα μένει πάντα μία πίκρα μες στο στόμα.....

Όσα φηλάκησε του κόσμου η κακία
κι ότι γρεμήστικε από άρωστα μυαλά
είναι τα όνειρα που κάνουν τα παιδιά
μα μας κρατάει ζωντανούς η αγωνία.....

Βάριες οι πόρτες τ'ουρανού, κάπιος τις σφράγισε
κι όσα τραγούδια και να πούμε δεν ανοίγουν
όλα στου χρόνου τα συρτάρια καταλήγουν
και η καρδιά άλλο δεν άντεξε και ράγισε....

Ο πυρετός της λογηκής δεν υποχώρησε
οι πιοιτές πεθένουν πάντα ξημερώματα
μένουν μονάχα αδειανά τα κρύα σώματα
γιατί η ζωή ποτέ πάθη τους δεν χώρεσε....






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
Θωμάς
27-10-2004
απιστευτος όπως πάντα.
annaΤi
27-10-2004
καλησπέρα, Κώστα... (διαφωνώ λιγάκι, γιατί υπήρχε κάπου, έστω και λιγοστό, φως...)
Αγνή
27-10-2004
Δεν διαφωνώ πουθενά, μπράβο!
ftx
27-10-2004
πολύ πολύ αξιόλογο!
Μπάμπης
27-10-2004
ξέρεις ν'αγγίζεις Κώστα !!!
Μετέωρος Άγγελος
27-10-2004
Πολυ ωραιο πραγματικα!
rita!!!!!!
25-07-2006 @ 06:10
Πολύ καλό αλλά μήπως διακρίνει ένα μικρόοοοοοο πρόβλημα ορθογραφίας? ::razz2.::
Seaheart
14-03-2007 @ 14:19
Πρεπει να ομολογησω πως σ'αυτο το ποιημα εκφραζεται ολη η σημερινη αγωνια του ανθρωπου προκληθεισα απο την αποπνικτικη κοινωνια και τη βρομα της, ασεβεια προς ελευθερια, αυθορμιτισμο της προσωπικοτητας, υποκρισια και επιπολαιοτητα!
Seaheart
14-03-2007 @ 14:20
Με αγγιξε βαθεια μεσ'την ψυχη μου! Μπραβο, Κωστα!
chocola
20-02-2008 @ 04:06
"ειναι τα ονειρα που κανουν τα παιδια"
η ζωη τα παθη μας ποτε δε θα χωρεσει.. δε θα συγχωρεσει.
ΥΠΕΡΟΧΟΣ
Giotagrrock
16-03-2008 @ 06:31
"...οι ποιητές πεθαίνουν πάντα ξημερώματα..." πολύ "μεγάλος" στίχος.... γενικά πολύ ωραίο είναι...
me and me
18-10-2008 @ 13:54
mesa apo tin aplotita tou einai poly omorfo. ::smile.::
Constantinaaa
15-12-2008 @ 07:24
::up.::
PABLO801
30-01-2009 @ 15:47
πολυ καλο!!!!!!!!!
Ο Στιχουργος
22-02-2009 @ 09:49
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dr.rockthan
27-08-2009 @ 15:01
θα μπορουσε να γινει ενα απιστευτο εντεχνο τραγουδι
μην το αφησεις. μπραβο!!!
romance4love2you
05-09-2009 @ 03:19
Εκεί στο άδειο της ψυχής και το υπέρλογο
καθώς η λογική σκοτώνει την αλήθεια
ο ποιητής δίχως της αίσθησης το φως χάνεται στα παραμύθια
και η ζωή μονάχη πια παραδίνεται στο παράλογο.

Ένας τρελλός...
sofia.90
05-09-2009 @ 06:34
polu omorfo.
SilentRagingScorpio
22-07-2010 @ 20:11
Ωραίο, αλλά διόρθωσε λιγάκι την ορθογραφία σου... είναι σαν να απαγγέλεις Ομηρο με προφορά Μετσόβου.
curious
10-08-2010 @ 16:41
πολυ-πολυ ωραιο
_Ασημος
07-01-2011 @ 02:08
Ο πυρετός της λογηκής δεν υποχώρησε
οι πιοιτές πεθένουν πάντα ξημερώματα
μένουν μονάχα αδειανά τα κρύα σώματα
γιατί η ζωή ποτέ πάθη τους δεν χώρεσε....

Εδω φιλε μιλας σαν πραγματικος ποιητης,ευγε τιμη μου που διαβασα το ποιημα σου...
stavigirl!
13-01-2011 @ 11:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ένα από τα πιο όμορφα ποιήματα που έχω διαβάσει!!!!!!!!!!!! μπράβο!!!!!!
ambrosia
12-10-2012 @ 11:03
οι ποιητες πεθαινουν παντα ξημερωματα!!!
ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ::778.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο