Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στάχτες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130653 Τραγούδια, 269440 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στάχτες
 Μην πάτε κομμωτήριο σήμερα.. ημέρα πένθους είναι... - στη δουλειά -
 
Στάχτες αδειάζουνε απόψε οι ουρανοί
Γυμνά τοπία.. μέχρι χτες ήτανε δάση
Πύρινες φλόγες να βιάζουνε τη γη
Και ο αγέρας να μην λέει να κοπάσει...

Ένα λουλούδι πριν ανθίσει θα καεί
Κάποιο μυρμήγκι στη φωλιά του δεν θα φτάσει
Τρία πουλάκια καίγονται σ' ένα κλαδί
Κι η αλεπού δεν θα προλάβει να γεράσει...

Γι' αυτό σου λέω.. για το σήμερα να ζεις
Αύριο όλα θά 'ναι μαύρα και θλιμμένα
Μην παραβγαίνεις με τους κόπους μιας ζωής
Σπίτια και χρήματα.. δεν έσωσαν κανένα!!...

Ήταν η κόρη μου στην Πάρνηθα προχθές
Μα σήμερα θέλει φιάλες οξυγόνου
Κι εσύ να βρίζεις.. γιατί χύθηκε ο καφές!!!
Μα το σχολείο δεν τελείωσες του πόνου...

Αναισθησία και κενά μες στο μυαλό
... Στο κομμωτήριο χτενίζεσαι κι απόψε!!
Ένα δεντράκι φύτεψε.. για το καλό
Ό,τι απόμεινε απ' την ψυχή σου σώσε...



29-6-2007


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Denis
29-06-2007 @ 06:17
Βρε, δε βαριέ-, βρε δε βαριέσ', αδερφέ... ::sad.:: Κάτι μου 'κανε η δεύτερη στροφή... ::no.::
ftx
29-06-2007 @ 06:46
ιιιιι, χύθηκε ο καφές;
poetryf
29-06-2007 @ 07:31
Ίσκιο σου κράτησα το ανάσασμα του ανέμου
και το οξυγόνο ενός δέντρου ζωντανού...
Μη μου φύγεις για το άγνωστο καλέ μου
μόνο γίνε ένα αστέρι του ουρανού.

Μες στη λάμψη σου να ανάβω τους παλμούς μου
μες στη δίψα σου να σβήνω τους λυγμούς...
Πώς με γέρασε η αλμύρα απ'τους αφρούς μου
κάθε σέπαλο ζωής φέρνει καήμους.

::hug.:: ::love.::
ΛΕΩΝ53
29-06-2007 @ 08:54
ΜΕΝΩ ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΣΟΥ...ΠΑΡΑ την τραγικότητα του θέματος..... ::cry.::
agrampeli
29-06-2007 @ 09:10
::cry.:: ::yes.::
Σελίνα
29-06-2007 @ 09:27
με τον Ηλία κι εγώ..
justawoman
29-06-2007 @ 09:36
κάνε κάτι σήμερα
για να 'χουν τα παιδιά μας αύριο...
::smile.::
Φαληρέας
29-06-2007 @ 10:37
::cry.:: ::love.:: ::hug.::
elena351
29-06-2007 @ 11:05
me ton Hlia ::cry.::
ivikos
29-06-2007 @ 11:20
::up.:: ::up.::
TAS
29-06-2007 @ 14:13
Κάθε που αναπνέεις, βγάζεις στίχους...Δεν εξηγείται αλλιώς...Αβίαστα..κι επί παντός.. ::yes.::
Α.Ε. ΕΠΕ
29-06-2007 @ 16:13
Με μια βαθειά εισπνοή, ας εξαφανίσουμε την καμμένη ανάσα των παιδιών μας.
Συγχαρητήρια φίλη μου
ΣΟΦΙΑ(21)
29-06-2007 @ 17:22
πολυ αληθινο και ομορφο....
καληνυχτα!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο