| |
Ἔκαψ' ὁ Λίβας τὰ σπαρτά μας,
γεννήματα μιᾶς στέρφας γῆς,
φροῦδες ἐλπίδες ἐξαρχῆς,
πῆρε τὸ ρέμα τὰ γραφτά μας
πῆρε τὴν βάρκα μας Γαρμπὴς...
Κι ἦρθε κλητήρας βιαστικὰ
-χρέη, ζημίες, ὀφειλές,
κατάσχεση, ἀπογραφὲς-
καὶ τὸ χαρτὶ καρτερικὰ
νὰ μελανώνῃ μὲ γραμμές.
Καὶ τῆς μητέρας τὴν εὐχὴν
ἐνέχυρον τὴν δώσαμε,
τὸ πασαπόρτι χώσαμε
μὲ τοῦ πατέρα τὸ πουγγὶ
στὴν τσέπη ποὺ κουμπώσαμε...
Νύχτα στὸν ντόκο ὁ ἀδερφὸς
μαντήλι δέν κουνάει
μόνο γελᾶ, χαμογελάει...
σβήνει ὁλόγυρα τὸ φῶς
"Καλὸ ταξείδι ἀδερφάκι..."
Βλέμμα θολό, κομμένα πόδια,
ξημέρωμα στὴν ξένην γῆ,
κρύα μουντὴ καὶ βροχερή,
μάτια στεγνά σφίγγουν τὰ δόντια,
λευκὸ χαρτί, καινούρια ἀρχὴ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
