Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Aθάνατη καταδίκη
 Αφιερωμένο σε όσους έχουν νοιώσει ΠΟΝΟ και όχι πόνο.....καλημέρα αγάπες μου
 
[I]«Πνίγομαι» ούρλιαζα και οι γνωστικοί
δίνανε χάπια για να ΄μαι σε καταστολή.
Και ρώταγαν «τον αγαπούσες πολύ;»
«Όχι» απoκρινόμουνα ξεψυχισμένα.
«Έχεις ενοχές; Φταις;» όχι, το είπα χθες
και σήμερα και αύριο και προχθές.
«Τότε γιατί κλαις;» Γιατί πονώ, δεν αντέχω
να είμαι θεός. Ούτε υιός….
Και κούναγαν το κεφάλι οι γνωστικοί
και μ΄ έριχναν σε καταστολή.
Κανείς δεν είδε στο χέρι μου, τι έγραφε το χαρτί.
«για σένα, να μην με ξεχάσεις ποτέ, για να νοιώσεις
τι θα πει πόνος.» Με χρέωνε ένα φόνο.
Άδικα. Ήμουνα μονάχα δεκαεννιά.
Ένα «όχι μου» είχε σκοτώσει μια ζωή και ας είχα
πει «θα είμαι πλάι σου μέχρι να βαρεθείς».
Για χρόνια έπαιρνα τη μηχανή, έκανα την ίδια
διαδρομή και φώναζα μόνο «γιατί;;;».
Ακόμα έχω το χαρτί της άδικης καταδίκης.
Αθάνατη καταραμένη φρίκη. Στη ψυχή παρακαταθήκη.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
Aris4
04-07-2007 @ 04:59
Ο βραχος ομως αντεχει !!! ::smile.::

Καλημερα Μαργαριτα ::smile.::
Λύχνος του Αλλαδίνου
04-07-2007 @ 05:02
Ομορφη κατάθεση, όμως...η ενοχή είναι ένα εντελώς άχρηστο συναίσθημα...μια αλυσίδα που μας κρατάει πίσω...

Για 2 πράγματα δεν αξίζει να στεναχωριέσαι...

1. Για αυτά που μπορούν να αλλάξουν...
2. Για αυτά που δεν μπορούν να αλλάξουν...

Καλημέρα! ::smile.::
deti
04-07-2007 @ 05:09
Θα συμφωνήσω με τους 2 πάνω!
Απόλυτα!
::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
04-07-2007 @ 06:06
Με το Λύχνο μάμι... συν του ότι η ενοχή κακώς ανήκει στη γράφουσα... μην τρελαθούμε τελείως!
Στην πυρρά το χαρτί της καταραμένης φρίκης! Εδώ δαδί.
::love.::
keadas
04-07-2007 @ 06:12
.....
καρδιά που με πόνο που έγιανε
δε πρέπει να πεθαίνει
μονο να κάνει γιατρικά
άλλες καρδιές να γιαίνει
EKI
04-07-2007 @ 06:42
Εδώ ταιριάζει η σιωπή, μέχρι νεοτέρας τουλάχιστον
Καλησπέρα Μαργαρίτα
poetryf
04-07-2007 @ 06:50
Ευχαριστούμε για την αφιέρωση Μαργαρίτα.
Η καταδικη μένει αθάνατη όσο εσύ δεν απελευθερώνεις τον εαυτό σου απ'τα δεσμά του. Θέσε τους στόχους σου σε συνάρτηση με τα θέλω και τα μπορώ σου και όλα μετουσιώνονται σε άλλο πνεύμα, θα το δεις.
Πανέμορφο το γραπτό σου. ::love.::
foteinos
04-07-2007 @ 07:55
....με ΕΚΙ...καλως ήρθες ::smile.::
Ηλιαχτίδα
04-07-2007 @ 08:33
::cry.:: Οτι ωραιοτερο εχεις γραψει για μενα Ρίτα μου/..

Αχ βρε μάγισσα....... μου λείπεις..
Αριάδνη20/08
04-07-2007 @ 08:38
Με καθήλωσες Μαργαρίτα μου.. Λυπάμαι για το φορτίο που αναγκάστηκες να κουβαλάς ::cry.::
ΑΙΟΛΟΣ
04-07-2007 @ 09:04
Για χρόνια έπαιρνα τη μηχανή, έκανα την ίδια
διαδρομή και φώναζα μόνο «γιατί;;;».

Συγκλονιστική όπως πάντα Μαργαρίτα μου…
Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου…
::hug.::
Palioxaraktiras
04-07-2007 @ 10:07
Συντροφισσα !!!!
(Σιγα μη γραψω και κριτικη)
Goldy
04-07-2007 @ 11:36
Όχι ενοχές Μαργαριταρένια μου... ::no.::
Όχι... ::love.::
echo
04-07-2007 @ 12:11
Καλησπέρα Μαργαρίτα.
Εκπληκτική όπως πάντα!!!
giannisanas
04-07-2007 @ 13:36
ειναι πολύ ωραίο ρε Μαργαρίτα ...αλλά θα σου πω κάτι: Αν επρεπε να πληρώσεις σίγουρα πλήρωσες . Φέρνω ακόμη την ενοχή από κάποια παρόμοια περίπτωση που πιστεύω ότι θα μπορούσα να είχα βοηθήσει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο αλλά δεν το/ κανα. Έχω ορκιστεί όμως να φροντίζω τον εαυτό μου να είναι καλά και να βοηθήσω οποινδήποτε άλλον μπορώ. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε περισσότερο.
CHЯISTOS P
04-07-2007 @ 13:43
Θα ευχόμουνα να μην υπάρχουν αποδέκτες της αφιέρωσής σου Μαργαρίτα ! Ποτέ.
silmariel
04-07-2007 @ 16:11
απλά ::hug.::
mikrimagissoula
04-07-2007 @ 17:15
τι σχόλιο μετα από αυτό;;;
μόνο... ::love.::
Α.Ε. ΕΠΕ
05-07-2007 @ 02:44
Αχ, φιλαράκι,
πόσες φορές σε πήραν ερινύες φαλάγγι;
άδικα μήπως;
Kι ένα ρολόι
να γράφει αιτίες που συνθέτει κομπολόι
ο κάθε χτύπος.

Τούτο σου λέω
χίλια χαράματα με βρίσκουνε να κλαίω
για παραλείψεις.
Nα ψάχνω φταίχτη
να του φορτώσω ενοχές για ότι ξεπέφτει
σ' επαναλήψεις.

Βρες στις πτυχές σου
και βγάλ' το γράμμα που δεν έδειξες ποτέ σου
κάτω απ' τα φώτα.
Και θα διαβάσεις.
Αυτό που ζήτησε δεν ήταν υπερβάσεις.
Μόνο μια πόρτα...

::love.::
justawoman
05-07-2007 @ 13:12
Μαργαρίτα μου ::love.::
με την προλαλήσασα και το υπέροχο σχόλιο

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο