stixoi.info: Άνθρωποι και τρόμοι

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνθρωποι και τρόμοι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130924 Τραγούδια, 269492 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Άνθρωποι και τρόμοι

καλημέρα στιχόπολη

Είναι κάποιοι άνθρωποι, που ξεφυτρώνουν
πάνω στις ράγες της διαδρομής μου
εντελώς αναπάντεχα.
Δειλές ματιές από αγριολούλουδα
Κανένας δεν τα φρόντισε, κανείς δεν τα θαυμάζει
Κάποιο τραίνο διερχόμενης ήττας
ίσως να τα σαρώσει
στον ίλιγγο απρόσεκτης προσπέλασης
Και θαύμα θα ‘ναι,
αν κάποια επιβαίνουσα όραση
τα φρένα μου απότομα τραβήξει
εγκαίρως να επιβιώσει το συναίσθημα.

Είναι πάλι κάποιοι άλλοι,
που απρόσκλητα εμφανίζονται
στο αρνητικό της σκέψης μου
Πάντα σε πλάνο δεύτερο.
Πότε χωμένοι σε μια εφημερίδα,
πότε περαστικοί από κάποιο δρόμο,
χωρίς ν’ αφήνουν ίχνη τα χαρακτηριστικά τους,
Άμορφοι κι υπαρκτοί συνάμα
Απρόβλεπτα, κάπου – κάπου
μεταφέρουν την ηχώ των τραυμάτων μου
απ’ τη ζωή μου στη σκέψη μου.

Το πιο φρικτό ειν’ όμως, όταν νοιώθω,
πως κάποιοι αόρατοι επί σκηνής
κραδαίνουν απειλητικά τα όρια μου
Άγνωστοι μα γνωστοί σαν τρόμοι
Με μαεστρία το μέλλον μου χαράσσουν
και ξάγρυπνοι περιπολούν,
την πιο μικρή μου θέληση να καλουπώσουν
στα όρια του εφικτού.

Μια αύρα απειλητική, το νου παγώνει
Τα νώτα μου να στρέψω στο παρόν
δε δύναμαι
Κινούμαι αντίστροφα, διαφεύγω
Με ελιγμούς παράξενους,
και την αδρεναλίνη στο ζενίθ
σπάζω τα φράγματα του εγκλεισμού

Απ’ τα ενάντια στα συμβατά πηδώντας
εξευμενίζω τη φυγή
κι ορθώνω ένα σωτήριο ανάστημα
με της αδυναμίας μου το σθένος

Μα, ήμουνα ποτέ εγώ
κατορθωτής του ανέφικτου;


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 6


		Ταξινόμηση
	Συλλογή φφφφφφ Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)

Αριάδνη20/08 05-07-2007 @ 17:03	Μα, ήμουνα ποτέ εγώ κατορθωτής του ανέφικτου; Γιατί αμφιβάλεις;;;; ::huh.::
giannisanas 05-07-2007 @ 17:10	υπέροχο!
deti 05-07-2007 @ 17:53	"Το πιο φρικτό ειν’ όμως, όταν νοιώθω, πως κάποιοι αόρατοι επί σκηνής κραδαίνουν απειλητικά τα όρια μου Άγνωστοι μα γνωστοί σαν τρόμοι Με μαεστρία το μέλλον μου χαράσσουν και ξάγρυπνοι περιπολούν, την πιο μικρή μου θέληση να καλουπώσουν στα όρια του εφικτού." Στελλίτσα.. χωρίς λόγια!
Βασίλης Ιωαννίδης 05-07-2007 @ 17:57	Αχ αχ και πάλι αχ..ισχύουν τα ίδια με το προηγούμενο,υπέροχο,άμεσο,ανθρώπινο.. τελικά όλοι οι άνθρωποι είμαστε 99.99% ίδιοι,παρόλα αυτά εστιάζουμε σ αυτά που μας χωρίζουν,τα γατζώνουμε και τα κάνουμε σημαίες μας για μια ζωή.. ο ανθρωπος είναι τόσο έξυπνος που καταντάει βλάκας
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 05-07-2007 @ 22:28	έχω σχόλιο αλλά η ανάλυση θα ήταν πολύ μεγάλη και δεν προλαβαίνω με τίποτα ::smile.::
Α.Ε. ΕΠΕ 06-07-2007 @ 00:19	"Απ’ τα ενάντια στα συμβατά πηδώντας εξευμενίζω τη φυγή κι ορθώνω ένα σωτήριο ανάστημα με της αδυναμίας μου το σθένος Μα, ήμουνα ποτέ εγώ κατορθωτής του ανέφικτου;" Δέσμια των αποδείξεων, με στιγματίζει. Συνολικά ανυπέρβλητο, όπως πάντα.
Spartinos 06-07-2007 @ 00:58	ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.::
Αστρογιογγι 06-07-2007 @ 02:24	Απιστευτη εισαι Στελλα!!! Τ'αγριολουλουδα να θαυμαζεις παντα και τους απροσωπους να προσπερνας για τους αλλους ξερεις ...να μην αμφιβαλλεις αν χρειαστει...το κρατω!
balistreri 06-07-2007 @ 03:37	Με τρόμαξες...
Αστεροτρόπιο (Jeny) 06-07-2007 @ 04:19	Ντάξει. Το σχόλιο αργότερα. Προς το παρόν ::hug.:: Γιατί μου ταράζεις τη συνείδηση;;;;
ΑΠΡΙΛΗΣ 06-07-2007 @ 05:09	Το καλύτερο σχόλιο είναι να μη γράφεις τίποτα,αφού νιώθεις τέτοια ευχαρίστηση,διαβάζοντας ένα τέτοιο ποίημα.
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ 06-07-2007 @ 05:24	Αστεράκι μου καλό σου απόγευμα, πάμε πάλι από την αρχή η ταινία αρχίζει ::hug.:: ::love.:: ::yes.::
foteinos 07-07-2007 @ 11:51	ταυτίστηκα αγαπημένα ...ειδικά στο τέλος εκεί με την διαφυγή και τους παράξενους ελιγμούς...εξαιρτική απόδοση και δομή ...μπράβο δεν σου λέω γιατί είναι πλεονασμός χιχι ::love.:: ::love.::
justawoman 08-07-2007 @ 13:20	σας ευχαριστώ πολύ στιχοπαρέα καλή επάνοδο σε όσους δεν έφυγαν για διακοπές ακόμη καλή παραμονή στη γαλέρα των στίχων και με ανέμους ούριους ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο