| |
Να μένω αμέτοχος σε τούτη τη «γιορτή»
στο περιθώριο να στέκω μακριά σας
να 'χω την πλάτη γυρισμένη προς εσάς
δεν συμμερίζομαι τα λόγια τα δικά σας.
Μακριά απ' τα φώτα που τυφλώνουνε τη μνήμη μου
στα ξεχασμένα της ζωής τα μονοπάτια
μόνος βαδίζω πίσω καίγονται τα χρόνια μου
κι εσείς χορεύεται στων άλλων τα κουφάρια.
Στα πρόσωπα σας του θανάτου το χαμόγελο
δρεπανοφόροι λυτρωτές της υφηλίου
σας ονειρεύομαι να κλαίτε μόνοι αδύνατοι
κουλουριασμένοι οικότροφοι γηροκομείου.
Δήμιοι εσείς, της τηλεόρασης η είδηση,
τις αποφάσεις σας με λύπη έχετε ντύσει
το δάκρυ ψεύτικο, τροφή στη τηλεθέαση,
τους υπηκόους σας ελπίζω να μην πείσει.
Εσείς του πόνου δωρητές, τρανοί κι ατρόμητοι,
των τύψεων σας η θηλιά θα σας τυλίγει
οι ερινύες θα καπνίζουνε τα τσιγάρα σας
κι ο εφιάλτης στο τασάκι σας θα σβήνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
